Өлең, жыр, ақындар

Қайда асықтың, аналар, бәрің бірдей

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 643
Зіл салмақтан барамын аласарып
Жырмен жылай бұл шерді тараталық.
Үлгере алмай жатыр ғой қыз, келіндер
Қайта-қайта басына қара салып.
Өксігіме кернеген өлім келмей,
Шал басыммен жылаймын кәдімгідей.
Қайда, қайда тездетіп кетіп жатсың,
Айналайын аналар, бәрің бірдей?
Еріп, жанып бар мүшем барады іште,
Сіздер айтқан қайда ақыл — "шала пішпе".
Боядың ғой келіннің басындағы
Өзің жапқан шарқатын қара түске.
Балалықпен, мүмкін-ау қинадық та
Өздеріңді пір тұтып сыйладық па?
Қадіріңді енді-енді сезген кезде
Бір өмірге, аналар, сыймадық па?!
Өтер, сірә, енді өмір сәні кірмей,
Көбірегін өткіздік мәнін білмей.
Ұл-қыздарың қатарға қосылғанда,
Қайда, қайда жол шектің бәрің бірдей?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ізде өзің қуаныш маңайыңнан

  • 0
  • 0

Әрекетсiз омалып отырады,
Айтатыны баяғы қотыр әнi.
“Ғұрпым азды, қуаныш құрыды” деп
Тұйық суда сасиды, тотығады.

Толық

Қара мая

  • 0
  • 0

Еркексіз қалған ел деген,
Кеткелі хабар келмеген.
Сонда да арман жетелеп
Қағазға қара сенбеген.

Толық

Жұлдыз жауын

  • 0
  • 0

Жұлдыз жауып жатыр екен көлге бір,
Мажыра шақ, жайбарақат көлде өмір.
Аспан жерге қонақ бола келгендей,
Тылсым түнде — сәнді бояу, әнде нұр.

Толық

Қарап көріңіз