Өлең, жыр, ақындар

Қайда асықтың, аналар, бәрің бірдей

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 612
Зіл салмақтан барамын аласарып
Жырмен жылай бұл шерді тараталық.
Үлгере алмай жатыр ғой қыз, келіндер
Қайта-қайта басына қара салып.
Өксігіме кернеген өлім келмей,
Шал басыммен жылаймын кәдімгідей.
Қайда, қайда тездетіп кетіп жатсың,
Айналайын аналар, бәрің бірдей?
Еріп, жанып бар мүшем барады іште,
Сіздер айтқан қайда ақыл — "шала пішпе".
Боядың ғой келіннің басындағы
Өзің жапқан шарқатын қара түске.
Балалықпен, мүмкін-ау қинадық та
Өздеріңді пір тұтып сыйладық па?
Қадіріңді енді-енді сезген кезде
Бір өмірге, аналар, сыймадық па?!
Өтер, сірә, енді өмір сәні кірмей,
Көбірегін өткіздік мәнін білмей.
Ұл-қыздарың қатарға қосылғанда,
Қайда, қайда жол шектің бәрің бірдей?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыл өткен сайын

  • 0
  • 0

Жыл өткен сайын сеземін
Алып жүр әжім кезегін.
Дер едім олар әдемі
Торласа бетін әженің

Толық

Күлтегіннің ұрпағы — Иманғали!

  • 0
  • 0

Түркі тамыр, мен де бір, емен едім,
Келіп отыр: "Ей, Алла деме!" — дедім.
Ойы олқы соғар ма, Астанаға,
Ауылда өскен, қазақы, немененің.

Толық

Күзгі бұлт

  • 0
  • 0

Құдіреттің сусындай боп,
Қас-қабағы жалбырап
Түнергенде, қорқыныштан
Дір-дір етті тал, құрақ.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар