Көктемгі арнау
- 0
- 0
Сен жүрсiн деп
жапырақтардың арасынан төгiлген
жинап алып айдың аппақ жарығын
көк шалғынға соқпақ етiп төседiм;
Түн
Кемермен ерегiсiп асып-тасқан,Өз үнiн өз үнiмен басып тастап,
Еңiсте ерке бұлақ дем алады,
Кеудесiн алқам-салқам ашып тастап.
Даланың ұйықтаса да атырабы,
Ентiгi бiр басылмай жатыр әлi.
Тентек жел сол бұлаққа, зорлап талдың
Майысқақ бiр бұтағын батырады.
Қыр жатыр қимылдауға шама келмей,
Самалға ебелек те қалады ермей.
Күлегеш бұлақ қана кәрi талдың
Табанын қытықтайды маза бермей...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Өлеңіммен кездесу
- 0
- 0
Көшемен келе жатып
Бiр бұрышта
Өзiмнiң Өлеңiмдi көрдiм.
Жүзi өрт жалағандай
Асфальт үстіндегі сурет
- 0
- 0
Бала отыр, қараңдар,
сурет салып ақ бормен.
Көрсiн дей ме адамдар:
Күн мен Өзiн, Анасын
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Алаш арыстары тірі болғанда әлемдегі алдыңғы қаңта
Алаш арыстары тірі болғанда,орыстар қазаққа құл бо...
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі