Өлең, жыр, ақындар

Жағада тұрмын

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 520
Жағада тұрмын.
Мың бiр үн
сөйлейдi жүрек атынан...
Алдымда жатыр
бiр-бiрiн
қапсыра қысып
түбек пен
ойлы Атырау.
Диктордың даусын құлаққа
транзистерiм келсе алып,
жападан-жалғыз
жырақта
тыңдаймын бүкiл денеммен
бүкiл Жер Шарын.
Атырау,
сенiң жағаңда
транзиетерден туған үн, —
тағдырын жатыр хабарлап
ультра қысқа толқында
алыс Кубаның.
Хабарлап жатыр,
хабарлап
қатерлi араб аспанын...
Тапталған арсыз табанда
жер жайлы ақын оқиды
шерлi дастанын...
Тұрсам да елсiз мекенде,
тұрмастан бөлек еншi алып
тыңдаймын.
Менiң құлағым
сенде,
Жер Шары.
Өзiмдi сенсiз бiткен деп
ойлаймын.
Сенсiз жұрдаймын.
Жүрсем де қандай нүктеңде
бар ендiк,
барлық бойлықтан
сенi тыңдаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айрақты

  • 0
  • 0

Айбатын беретұғын айбаттыға,
қайратын беретұғын қайраттыға,
ғажайып ғимарат боп көз арбаған
сен өзiң барып па едiң Айрақтыға?!.

Толық

Көктайғақ

  • 0
  • 0

Жердің үсті
Шыны қаптағандай
Көкпеңбек.
Аяз қысып тұрса да —

Толық

Өрт

  • 0
  • 0

Аяуы жоқ адамдардың тiлiнен
кейде өртенем күнiмен де,
түнiмен.
Күйдiредi,

Толық

Қарап көріңіз