Өлең, жыр, ақындар

Жағада тұрмын

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 499
Жағада тұрмын.
Мың бiр үн
сөйлейдi жүрек атынан...
Алдымда жатыр
бiр-бiрiн
қапсыра қысып
түбек пен
ойлы Атырау.
Диктордың даусын құлаққа
транзистерiм келсе алып,
жападан-жалғыз
жырақта
тыңдаймын бүкiл денеммен
бүкiл Жер Шарын.
Атырау,
сенiң жағаңда
транзиетерден туған үн, —
тағдырын жатыр хабарлап
ультра қысқа толқында
алыс Кубаның.
Хабарлап жатыр,
хабарлап
қатерлi араб аспанын...
Тапталған арсыз табанда
жер жайлы ақын оқиды
шерлi дастанын...
Тұрсам да елсiз мекенде,
тұрмастан бөлек еншi алып
тыңдаймын.
Менiң құлағым
сенде,
Жер Шары.
Өзiмдi сенсiз бiткен деп
ойлаймын.
Сенсiз жұрдаймын.
Жүрсем де қандай нүктеңде
бар ендiк,
барлық бойлықтан
сенi тыңдаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қателіктен соң

  • 0
  • 0

Көңiлiмдi сенiмменен бiрлеген
аңдап жүру,
сақтығыңды бiлмеген –
өмiрiмнiң бұралаңды жолында –

Толық

Құмарпаз

  • 0
  • 0

Уланып сана,
ойы да,
жанымен бүкiл құлаған –
көз iлмей тәулiк бойына

Толық

Суық заман

  • 0
  • 0

Мына заман —
Түкiрiгiм
Жерге мұз боп түсетiн
Күндей суық;

Толық

Қарап көріңіз