Өлең, жыр, ақындар

Жағада тұрмын

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 542
Жағада тұрмын.
Мың бiр үн
сөйлейдi жүрек атынан...
Алдымда жатыр
бiр-бiрiн
қапсыра қысып
түбек пен
ойлы Атырау.
Диктордың даусын құлаққа
транзистерiм келсе алып,
жападан-жалғыз
жырақта
тыңдаймын бүкiл денеммен
бүкiл Жер Шарын.
Атырау,
сенiң жағаңда
транзиетерден туған үн, —
тағдырын жатыр хабарлап
ультра қысқа толқында
алыс Кубаның.
Хабарлап жатыр,
хабарлап
қатерлi араб аспанын...
Тапталған арсыз табанда
жер жайлы ақын оқиды
шерлi дастанын...
Тұрсам да елсiз мекенде,
тұрмастан бөлек еншi алып
тыңдаймын.
Менiң құлағым
сенде,
Жер Шары.
Өзiмдi сенсiз бiткен деп
ойлаймын.
Сенсiз жұрдаймын.
Жүрсем де қандай нүктеңде
бар ендiк,
барлық бойлықтан
сенi тыңдаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауырған кезде

  • 0
  • 0

Отқа тастағандай
Денем күйiп барады.
Байлап қойғандай
Аяқ-қолдарым

Толық

Жерлес теректерге

  • 0
  • 0

Сарғайған түздi сан жылдап
ораған жасыл желекке,
желпiнiп шықтың алдымнан,
балауса жерлес теректер.

Толық

Қапалану

  • 0
  • 0

Арал теңiзiм –
Тұз сеуiп
Жиналмай қалған терiдей
Тырысып

Толық

Қарап көріңіз