Өлең, жыр, ақындар

Асфальт үстіндегі сурет

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 831
Бала отыр, қараңдар,
сурет салып ақ бормен.
Көрсiн дей ме адамдар:
Күн мен Өзiн, Анасын
салыпты ол алаңға.
Үстi-басын бор қылып,
«Тыныштық» деп жазыпты
ақ кептердi қондырып.
Әлем үнiн, ел үнiн
жүрегi оның қалаған...
Арқасына Жерiмнiң
жапсырылған плакат —
суретi бар сол алаң.
Жоқ сөзiмде қателiк:
соғыс көрген солдаттың
немересi сол бала.
Жоқ сөзiмде қателiк:
соғыс көрген солдаттың
шөбересi сол бала.
Сол бiр ұяң бал шабыт
қуат құяр тасқындай.
Жатты сурет жар салып
алып Жердiң үстiнде
ашық аспан астында.
Дүниеге алаңдап
қауiп сезер жүрегiм...
Үркiтпеңдер, адамдар,
болашақтың кептерiн —
болашақтың тiлегiн.
Сол кептер мен сол тiлек
ойламаңдар жалқы деп.
Болмасын деп жалқы жыр,
болмасын деп үзiк жыр,
ол тiлек пен ол кептер
миллиоидап үшып жүр.
Кезең қазiр ойланар
айтар ойым, тап шыным...
Планетам айланар
бала салған суреттi
арқасына жапсырып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зейнолла Қабдолов

  • 0
  • 0

Ұқсамайтын бiр күнiне бiр күнi,
есiне алып отыратын iлкiнi,
осы бiр жан үйiнде де, түзде де
сөз өсiрiп, сөз баптайды күн-түнi.

Толық

Түсініксіз хал

  • 0
  • 0

Мен қазір
Не анда жоқ
Не мұнда жоқ
Әрі-сәрімін.

Толық

Қайран қазы-билерім

  • 0
  • 0

Бiреулер атқақтап кеп
Оларды
Тоқтатпақ болған.
Сол кезде билерiм

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар