Өлең, жыр, ақындар

Асфальт үстіндегі сурет

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 719
Бала отыр, қараңдар,
сурет салып ақ бормен.
Көрсiн дей ме адамдар:
Күн мен Өзiн, Анасын
салыпты ол алаңға.
Үстi-басын бор қылып,
«Тыныштық» деп жазыпты
ақ кептердi қондырып.
Әлем үнiн, ел үнiн
жүрегi оның қалаған...
Арқасына Жерiмнiң
жапсырылған плакат —
суретi бар сол алаң.
Жоқ сөзiмде қателiк:
соғыс көрген солдаттың
немересi сол бала.
Жоқ сөзiмде қателiк:
соғыс көрген солдаттың
шөбересi сол бала.
Сол бiр ұяң бал шабыт
қуат құяр тасқындай.
Жатты сурет жар салып
алып Жердiң үстiнде
ашық аспан астында.
Дүниеге алаңдап
қауiп сезер жүрегiм...
Үркiтпеңдер, адамдар,
болашақтың кептерiн —
болашақтың тiлегiн.
Сол кептер мен сол тiлек
ойламаңдар жалқы деп.
Болмасын деп жалқы жыр,
болмасын деп үзiк жыр,
ол тiлек пен ол кептер
миллиоидап үшып жүр.
Кезең қазiр ойланар
айтар ойым, тап шыным...
Планетам айланар
бала салған суреттi
арқасына жапсырып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаскөй

  • 0
  • 0

Мен сенiң
Қолыңа түссем –
Терiмдi! –
Тiрiдей сыпырып аласың.

Толық

Мың тоғыз жүз отыз екі

  • 0
  • 0

Дүниеден, тiршiлiктен түңiлген
аштық әбден дiңкелеткен, бүгiлген –
көрем ылғи, көрем ылғи, көремiн
сол бiр сұмдық қасiреттiң жылын мен.

Толық

Құбылыстар мен бұрылыстар

  • 0
  • 0

Құбылыстары мен
Бұрылыстары көп
Заман бұл.
Шиыр-шиыр

Толық

Қарап көріңіз