Өлең, жыр, ақындар

Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 606
Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем
сонау бiр кез қос ауызды мылтықпен.
Кезiп жүрiп тау мен тасты тiнтiп мен
Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем.
Бiр жағы шың,
шыңырау болып бiр жағы
қамалып қап тұрған екен құр жаны –
қарауылға ап қос ауызды мылтықпен
құлатқан ем маңғаз тектi құлжаны.
Үндер шығып ызу-қию аралас,
жапырағын төктi жылап бар ағаш.
Бiр-ақ сәтке қақтығысып күн мен түн,
тау күрсiнiп,
қақ айырылды қара тас.
Сұлап жатты тектi құлжа – марқасқа!
Шық тамады көз жасы боп әр тасқа.
Сумаң қағып сүңгiп жатты найзағай
тыр жалаңаш – арса-арса жартасқа...
Ойлап соны қанша күйiп езiлдiм.
Көрем ылғи –
жұмсам болды көзiмдi –
кезеп ұстап қос ауызды мылтығын
маған қарай келе жатқан... өзiмдi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айлакер

  • 0
  • 0

Мына кісінің
(Тағы да!)
Жібектей есілтіп,
Желдей көсілтіп,

Толық

Сансырау

  • 0
  • 0

Бір күні мен
Өмірден безініп
Өзімді өзім
Жерледім.

Толық

Жаңбырлы күні

  • 0
  • 0

Аспан тамшысымен
Маңдайымнан шерттi.
Бiр шерттi,
Екi шерттi...

Толық

Қарап көріңіз