Өлең, жыр, ақындар

Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 636
Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем
сонау бiр кез қос ауызды мылтықпен.
Кезiп жүрiп тау мен тасты тiнтiп мен
Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем.
Бiр жағы шың,
шыңырау болып бiр жағы
қамалып қап тұрған екен құр жаны –
қарауылға ап қос ауызды мылтықпен
құлатқан ем маңғаз тектi құлжаны.
Үндер шығып ызу-қию аралас,
жапырағын төктi жылап бар ағаш.
Бiр-ақ сәтке қақтығысып күн мен түн,
тау күрсiнiп,
қақ айырылды қара тас.
Сұлап жатты тектi құлжа – марқасқа!
Шық тамады көз жасы боп әр тасқа.
Сумаң қағып сүңгiп жатты найзағай
тыр жалаңаш – арса-арса жартасқа...
Ойлап соны қанша күйiп езiлдiм.
Көрем ылғи –
жұмсам болды көзiмдi –
кезеп ұстап қос ауызды мылтығын
маған қарай келе жатқан... өзiмдi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі аэропорт

  • 0
  • 0

Азат болып бұл жерде сан ойлардан
сан тағдырға құнығып қарайды адам:
табысу мен қоштасу, күлу, жылау,
абыр-сабыр асығыс бар айналаң.

Толық

Мұндай адамнан не сұрайсың

  • 0
  • 0

Қалқам-ау,
сен менен не сұрайсың?
Қандай сұрағыңды да —
Өкпелесең өкпеле! –

Толық

Арлы адамның бәрi қазiр жаралы

  • 0
  • 0

Арлы адамның бәрi қазiр жаралы –
Қорықпаған қара деуге қараны,
Қорықпаған жала деуге жаланы
арлы адамның бәрi қазiр жаралы.

Толық

Қарап көріңіз