Ана тілім

Жатар қанды аралап
құдiрет бар үнiнде, –
ұлы тiлдер сияқты
қуатқа ие ғаламат
менiң ана тiлiм де!
Туған жер мен жұртыңа
арнағанда жыр құрап
жатады одан, шiркiн-ай,
жусан иiсi бұрқырап.
Керек кезде тiлiмдеп
найзағай боп қамшылар;
менiң ана тiлiмде
Алтай менен Алатау,
Атыраудың дауысы бар.
Жарқыраған жанып бiр
жүректi алған өрiс қып,
жатыр онда алып бiр
Сарыарқадай кеңiстiк.
Кiм, қанеки, шыдаған
тұра алады қай кiсi?!–
сөз алса егер халқымның
«Елiм-айлап» жылаған
Қаратаудай қайғысы.
Келер күнге қарсы ағып
жүрек ойдан қозғап бiр
менiң ана тiлiмде
бозторғайлар ән салып,
аруаналар боздап тұр.
Бәрi де бар тiлiмде,
дауысы бар өмiрдiң.
Бар ғой онда бүгiнде
берiктiгi бетонның,
тегеурiнi темiрдiң.
Ұша алады ол көгiмде
жылдамдықпен ғарыштық.
Менiң тiлiм көгiлдiр
алған қазiр эфир мен
экранды қоныс қып.
Әр сөзiнен жанып от,
туысы боп бар тiлдiң,
ана тiлiм соғып тұр
ожданы боп, ары боп
жүрегiнде халқымның.
Жатыр қанды аралап
құдiрет бар үнiнде, –
ұлы тiлдер сияқты
қуатқа ие ғаламат
менiң ана тiлiм де!

---