Өлең, жыр, ақындар

Айрақты

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 722
Нұрниязға

Айбатын беретұғын айбаттыға,
қайратын беретұғын қайраттыға,
ғажайып ғимарат боп көз арбаған
сен өзiң барып па едiң Айрақтыға?!.
Қарасаң –
көз тоймайтын келбетiне
әлем ол өсiп шыққан жер бетiне.
Түп-тұтас туа қалған –
таң қаласың –
тастардың сән-салтанат сәулетiне!
Қарасаң –
ала-алмайсың жанарыңды-ай!
Осынша Дана ма едi Дала мұндай?!
Тұрады ол көзiңдi арбап
қиялдағы
шах пенен патшалардың сарайындай.
Сұлулық көрем одан –
ән-ғұмырдай.
Сұлулық көрем одан –
таң нұрындай.
Сәулетшi көрген жоқпын дүниеде
Маңғыстау Желi менен Жаңбырындай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азған заман

  • 0
  • 0

... Азған заманда
Шындық дегенің —
Үзіліп кетердей
Жіптей жіңішкеріп,

Толық

Желді күнгі жалғыз ағаш

  • 0
  • 0

Сiңiрiп ап күннiң бойға шапағын,
киiп алып жапырақты шапанын,
бұрқап соққан желмен шалқып,
будақтап

Толық

Шетелдік алпауыт

  • 0
  • 0

Несiн жасырамыз!
Түңiлiп тұрмыз.
Сонда да алдында
Желдi күнгi ағаштай иiлiп,

Толық

Қарап көріңіз