Өлең, жыр, ақындар

Бейпіл

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 650
Тұтамды –
Ұзын құлаш қып,
Айтады жоқты рас қып.
Өн бойы оның былғаныш,
Өн бойы оның ластық.
Мылтығын кезеп оқтап тұр.
Күйдiрiп жанды шоқ сап тұр.
Алдында жұрттың
Аузына
Не келсе соны оттап тұр.
Мүдiрiп,
Яки саспайды.
Ұялып,
Яки қашпайды.
Кiм болсын, мейлi, бәрiбiр
Бүлдiрiп,
Былғап тастайды.
Сөзiнен шыдам сынады,
Сөзiнен құлақ тұнады.
Аузына ақ ит кiредi,
аузынан көк ит шығады.
Бiреуi сонсоң арпылдап,
Бiреуi кетер арсылдап, –
Елiнiң кiрер етiне
Азу тiстерi қаршылдап!
Ондағы сұмдық зор бүлiк
Жiберер үгiп бор қылып, –
Ардақтарымды сорлатып,
Азаматтарымды қор қылып.
Тiлемен мұны қасыма! –
Құсады адам асыма.
Жуындысын, –
Құдай-ай! –
Төгедi халық басына.
Түзелiп iзi көшiңнiң
Кiредi қашан есiң бiр, –
Айырылып кеткiр ауызың,
Түбiнен тiлiң кесiлгiр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қауіпті сезіну

  • 0
  • 0

Екiндi шақ.
Сөнген сәтi жарықтың.
Менi ой басты салмағындай табыттың.
Көрiп қалдым –

Толық

Әй, опасыз уақыт-ай!

  • 0
  • 0

Күні кеше ғана —
Басына таңертең
Өрмелеп кеткен адам
Кешке бір-ақ түсетін —

Толық

Түрмеге ұя салған қарлығаш

  • 0
  • 0

Құдай-ау,
Азат қарлығаштың
Түрмеге ұя салғаны несi?
Бостан еркiндiгiн

Толық

Қарап көріңіз