Өлең, жыр, ақындар

Шағын алқапта

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 478
Саздарына үндердiң
Құлақ түр де,
Қара бiр:
Ерiнiнен гүлдердiң
Шырын сорып ара жүр.
Қанша күн мен түн кешiп
Осы жердi тапқандай, –
Аппақ қайың гүл кешiп
Жүрiп келе жатқандай.
Қуаныштан жанарға
Кетедi ғой жас толып.
Тұрасың ғой
Дем алған
Ауаға да мас болып.
Көтерiлген төбеге
Күннiң нұры қызады.
Кесте төгiп әуеге
Инелiктер ұшады.
Көңiл-шiркiн тасиды-ай
Жарылуға шақ қалып...
Тұрған кезде осылай
Жан-жүрегiң шаттанып, –
Түсiрдi ғой қапаға
Бар әсердi талқандап, –
Қара қоңыз жапаға
Бара жатты тоңқаңдап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күйінгенде

  • 0
  • 0

Құдай-ау,
Не айтып отырсың?!.
Мен саған сүйенiп едiм ғой,
Әулие-әмбиелердей

Толық

Еңбек

  • 0
  • 0

Бiледi, бiледi оны терлеп көрген,
терлесең кетер онда кернеп кеудең.
Адаммен бiрге туып басталады ол
талпыну,

Толық

Шықпастан қалған үндердi

  • 0
  • 0

Шықпастан қалған үндердi
жүректi мәңгi мекендеп,
аспанға құлақ түргем-дi
аққулар айтар ма екен деп?!

Толық

Қарап көріңіз