Өлең, жыр, ақындар

Ормандағы өрт

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 706
Барым өртенiп жатқандай,
Жаным өртенiп жатқандай
Орман өртенiп жатыр.
Қараған сайын
Жүрегiм – тiрлiктен! –
Түңiлiп барады.
Қан iшiп алғандай –
Қып-қызыл өрт –
Ағаштардың үстiмен
Алау-далау боп
Жүгiрiп барады.
Сатырлап, шатырлап
Жасыл жапырақтарды
Жалмап, жұтып
Обып барады.
Бұтақтарды! –
Күтiрлетiп сындырып
Орып барады.
Отқа айналған
Айдаhар секiлдi
Ысқырып, суылдап,
Дауылдай ұйтқып,
Борап тұр.
Дүниенi қып-қызыл өрт
Орап тұр.
Бiрде –
Жыландай жиырылып
Қалың жынысқа
Жұтылып кетедi.
Бiрде –
Аспанға шапшып –
Бұлттарды шарпып,
Құйындай үйiрiлiп
Құтырып кетедi.
Айнала
Темiр балқытып,
Суды бу етiп жiбергендей
Ысып кеттi.
Бықсыған шала мен
Көк түтiн
Аспанның қолқасын қауып
Қысып кеттi.
Өрт өткен жерлерде
Жаңа өскен шыбықтардың –
От шайнаған! –
Жаңқасы қалды.
Жаладан күйiп кеткен
Кешегi Арыстарымдай –
Ағаштардың! –
Қап-қара қаңқасы қалды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өктемге

  • 0
  • 0

Менi «үп» деп
Ұшырып жiбергiң келедi, –
Қураған
Жапырақ деймiсiң.

Толық

Түрмеде дүниеге келген нәресте

  • 0
  • 0

Тебіреніп кетсең
Тастарыңды допша домалататын,
Асқар таулар,
Сендер де үндеме,

Толық

Асфальт үстіндегі сурет

  • 0
  • 0

Бала отыр, қараңдар,
сурет салып ақ бормен.
Көрсiн дей ме адамдар:
Күн мен Өзiн, Анасын

Толық

Қарап көріңіз