Сабын жыры
- 0
- 0
Сабынмын,
Сабынмын,
Тазаға табындым.
Адамның еңбекқор
Шарықтау шегі
Серкелер жиындаСөйлейді тайынбай.
Кіселер қоржындай,
Белбеулер айылдай.
Құлақтар қалқандай,
Күрек тіс кетпендей.
Барлығын талқандап
Батырлар өткендей.
Дұшпаны басқа ұрған
Ішінен тынады.
Шоқиған қасқырдай
Шошайған тымағы.
Ашудан жабылған
Ашылмас қабағы,
Аршадан шабылған
Астаудай табағы...
Айтқанда аспандар
Ақындар,
Абыздар.
Қайран сол дастандар,
Қайран сол аңыздар!
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Апамның айласы
- 0
- 0
Сезге апам шебер-ді,
Сұрады бір уақта:
— Жұмсайын Жігерді,
Балықкөл жырақ па?
Екі көктем
- 0
- 0
Қаңтарында мығым еді мығымы,
Күннің ойын көзінен-ақ ұғынып,
Мақтасындай көнелеу бір көрпенің
Қардың жүні қалды бірден жығылып.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Таңат Айкөркем
Өте керемет өлең -
Алия
Өте жақсы жазылған -
Алия
Керемет жақсы
Рысбаева Нурсулу
Осы олен унады шарыктау шегi
Алдаш мирас
Рахмет