Заман мәнін, адам жанын аз біліп
- 0
- 0
Заман мәнін, адам жанын аз біліп,
Ішкен тамақ, киген киім мәз қылып,
Шыныменен өтеді ме бұл ғұмыр?!
Алдап-арбап лауазым мен шен-шекпен,
Шарықтау шегі
Серкелер жиындаСөйлейді тайынбай.
Кіселер қоржындай,
Белбеулер айылдай.
Құлақтар қалқандай,
Күрек тіс кетпендей.
Барлығын талқандап
Батырлар өткендей.
Дұшпаны басқа ұрған
Ішінен тынады.
Шоқиған қасқырдай
Шошайған тымағы.
Ашудан жабылған
Ашылмас қабағы,
Аршадан шабылған
Астаудай табағы...
Айтқанда аспандар
Ақындар,
Абыздар.
Қайран сол дастандар,
Қайран сол аңыздар!
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Желпінетін
- 0
- 0
Желпінетін,
Серпілетін ой бар ма?!
Желікпелер табылады ойнарға
Төрт құбылам тегіс жандай
Бейбіт күн бейнесі
- 0
- 0
Жылдағыдан жер биыл ерте көктеп,
Жасыл бақты жасыл жел еркелетпек.
Көк инесін көк жіппен сабақтайды
Көлеңкеде кәрі ана көрпе көктеп.
Рысбаева Нурсулу
Осы олен унады шарыктау шегi
Алдаш мирас
Рахмет