Өтірік туралы шындық, яки менің қалай Судырахмет атануым туралы хикая
- 0
- 0
Білсеңіздер, балалар,
Неге маған сенбейді!
Неге маған балалар:
«Судырақсың сен!»—дейді.
Шарықтау шегі
Серкелер жиындаСөйлейді тайынбай.
Кіселер қоржындай,
Белбеулер айылдай.
Құлақтар қалқандай,
Күрек тіс кетпендей.
Барлығын талқандап
Батырлар өткендей.
Дұшпаны басқа ұрған
Ішінен тынады.
Шоқиған қасқырдай
Шошайған тымағы.
Ашудан жабылған
Ашылмас қабағы,
Аршадан шабылған
Астаудай табағы...
Айтқанда аспандар
Ақындар,
Абыздар.
Қайран сол дастандар,
Қайран сол аңыздар!
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Бұзау мен Тоқты
- 0
- 0
Бұзауға қарны ашқан соң Токты келіп,
— Шөбіңнен бір жейтіндей берші!— деді.
Ал Бұзау өтірікті соқты келіп,
— Сұраған сенен бұрын көрші,— деді.
Кәрі бұлбұл
- 0
- 0
Бұл тірлікте махаббат пен от егіз.
Бірақ оны түсінбей ғой өтеміз.
Алпысында,
Жетпісінің өзінде
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Қарлығаш
Үш би туралы монолог -
мама тралалело и патапима
Где мои дети -
Жайлаубаева Дарынгул
Катты адемы -
Махмудалиев Озбекбай
Мыкты олен
Рысбаева Нурсулу
Осы олен унады шарыктау шегi
Алдаш мирас
Рахмет