Теңеу
- 0
- 4
Көздері қанығы
Күдіксіз таныды:
Бабамыз болыпты
Даланың балығы.
Сусын қылар үмітін шөлдегенде
Осы жерге перзентпіз сен де,
Мен де!
Барлығын да сүйемін,
Жасым болса келіп қалды кемелге.
Дәулеттіге есептейді мені елде.
Бір кебеже, бір сандығы бар үйің
Бұл күндері толып кетті мебельге.
Рысбаева Нурсулу
Осы олен унады шарыктау шегi
Алдаш мирас
Рахмет