Өрік ағашы
- 0
- 0
Қыс құтылып мойнындағы міндеттен,
Қашқан қарды күн сәулесі індеткен.
Жылдағыдан ерте босап арқамыз,
Жылдағыдан ерте келді бұл көктем.
Теріс тірлік
Тауысып барлық амалды,Күрсініп ғалым дем алды.
Мақалдың кебі сотталды,
Эпостың көбі қамалды.
Күресіп өлген хандармен,
Хандарға жақын жандармен...
Қалдық та бардық Бір ғана
Қарақасқа атты Қамбармен!
Сақалын сипап шалдарым,
Колхозға берді малдарын.
Қалжыңсыз және күлкісіз
Қанша жыл жүрді Алдарым!
Ақтарып көне көріңді,
Аруақтан ұрпақ жерінді...
Алыпқа тұсау салынды,
Халыққа сөгіс берілді.
Көз алдымызда,
Апырм-ай,
Тарихым болды тақырдай.
Сүлмиіп қалды фольклор
Сүзектен тұрған батырдай!
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Ағамның жауабы
- 0
- 1
Өзімше бір мақтанып,
Хат жазғанмын ағама.
«Аға, қазір хат танып,
Жарып жүрмін бағаға.
Қала менің тұғырымдай
- 0
- 0
Қала менің тұғырымдай,
Тағымдай.
Дала бірақ қол бұлғайды сағымдай.
Шопан ұлы,
Қойшекенов Сыралы
Өте тамаша өлеңдер
Талгаткызы Аружан
Ия оте керемет