Тұрып қалған
- 0
- 0
Тұрып қалған
Сияқты көне қымыз
Кермек тартып кетті ме өлеңіміз.
Айту үшін шындықты
Теріс тірлік
Тауысып барлық амалды,Күрсініп ғалым дем алды.
Мақалдың кебі сотталды,
Эпостың көбі қамалды.
Күресіп өлген хандармен,
Хандарға жақын жандармен...
Қалдық та бардық Бір ғана
Қарақасқа атты Қамбармен!
Сақалын сипап шалдарым,
Колхозға берді малдарын.
Қалжыңсыз және күлкісіз
Қанша жыл жүрді Алдарым!
Ақтарып көне көріңді,
Аруақтан ұрпақ жерінді...
Алыпқа тұсау салынды,
Халыққа сөгіс берілді.
Көз алдымызда,
Апырм-ай,
Тарихым болды тақырдай.
Сүлмиіп қалды фольклор
Сүзектен тұрған батырдай!
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Қала сыртында
- 0
- 0
Шығып едім қаладан зауқым қашып,
Сөйлейікші далада қауқылдасып.
Күлейінші жапанды жаңғыртып бір,
Жатайыншы армансыз мауқым басып.
Бірте-бірте салбырап мұң масағы
- 0
- 0
Бірте-бірте салбырап мұң масағы,
Әзірейіл сайтанмен ымдасады.
Гүл бақшаның орынын алабота,
Көне қала орынын құм басады.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Көркем
Күшті жазылған -
Умида
Bu juda zo'r ajoyib -
Бақтыгүл
Шілде 10 -
Медина
Керемет
Қойшекенов Сыралы
Өте тамаша өлеңдер
Талгаткызы Аружан
Ия оте керемет