Өлең, жыр, ақындар

Құлазу

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 469
Жүздеген жылдар бойы
Жыладым!
Ғасырлар бойы
Жыладым!
Жыладым!
Отқа жағылды Құраным!
Оққа байланды Ұраным!
Жыладым!
Ғасырлар бойы
Алатау мен Қаратаудың
Ұлытау мен Көкшетаудың
Маңғыстау мен Алтайдың
Бауырын жібітіп аққан
Қаншама бұлақтар
Суалды.
Қаншама көлдерім
Аптапты күнгі
Кепкен көнектей
Құмға батқан
Шөккен сенектей
Қуарды.
Бұлақтар суалса да,
Көлдер қуарса да
Ағылған көз жасым
Семіп тоқтамайтындай.
Бүлкілдеп соғып тұрған
Жүрегімнің үстіне
Уыс- уыс
Қып- қызыл
Шоқ таматындай.
Апыр- ай,
Бүкіл байлығы тоналған
Қайран Қазақстанның
Маскүнем ұстаған
Қалайы қалақтай
Қалтылдауын-ай.
(Бізді мазақ етіп
Қара құзғындардың —
Бораттың даусымен!
Дәл төбемізден.
Қарқылдауын-ай! )



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Антитеза

  • 0
  • 0

Зiлзала күн туып ерте заманда
бiр уыс боп тұрған қалам, далам да.
Жаулар төнген жан-жағынан жалаңдап,
белiңдi үзiп,

Толық

Молшылық жыры

  • 0
  • 0

Тоғайларым – аспаннан! –
Жерге қонған
Бұлт секiлдi.
Шалшығымның өзi

Толық

Ішінде жыланы бар адам

  • 0
  • 0

Қауiп пенен қатер жатқан күшiнде,
зымияндық, сұмдық жатқан iсiнде, –
тойымы жоқ, қойымы жоқ ғұмыры
адам көрдiм жыланы бар iшiнде.

Толық

Қарап көріңіз