Өлең, жыр, ақындар

Көктайғақ

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 506
Жердің үсті
Шыны қаптағандай
Көкпеңбек.
Аяз қысып тұрса да —
Қарысып жүрем деп —
Кетесің көк тер боп.
Дәл алдыңда
Бара жатқан жан —
Кенеттен! —
Оқ тигендей
Жалп ете түседі.
(Жол шетінде отырған
Ала қарға
Жемтік көргендей
Қарқ ете түседі.)
Аспаның да,
Жерің де
Көкбет әйелдің
Бетіндей
Көкпеңбек...
(Апыр-ай,
Мына қу өмір
Жүргізер емес қой
Бәрінен өктем кеп.)
Аспанның
Бір шетінде
Қып-қызыл Күн,
Бір шетінде
Тышқан кемірген
Кепкен нандай боп
Ай қарап тұр...
Әйтеуір, дәл қазір
Көктайғақ
Көкбет дүние
Бейшара құсап
Ілбіп жүрмесең
Жалп еткіземін деп
Сырғанап,
Тайғанап тұр...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үйлер

  • 0
  • 0

Замананың рух күшiн ашқандай,
үйлер, үйлер көтерiлiп аспанға
сөйлеп тұрар құдiреттi үндермен
бетондармен жазылған бiр дастандай.

Толық

Мағыналы-мағынасыз хал

  • 0
  • 0

Мен қазiр
Мелшиген тас сияқты
Күле алмай қалдым.
Ұйықтасам оянатынымды,

Толық

Жалғыздық туралы жыр

  • 0
  • 0

Дүние дегенің
Қақ-қақ бөлініп
Сөгілген сеңдей боп
Жарылып барады...

Толық

Қарап көріңіз