Өлең, жыр, ақындар

Даламыз бен баламыз

  • 10.12.2015
  • 0
  • 4
  • 17743
Сағыныш сары перідей
Сезімді жаншып,
Булығам:
Аранға түскен бөрідей
Аспанға қарап ұлыған.
Көңілім менің ауылда,
Көлбеген жазық далада.
Көндігіп дүлей дауылға,
Көндікпей қойдым қалаға.
Адырда,
Белде,
Ылдида
Ат мініп түлкі қусам ба?!
Көңілім менің ылғи да
Қазоты менен жусанда.
Арманым менің ықпайды
Айтқанмен ақпан боранды.
Есімнен әлі шықпайды
Ебелек пенен тораңғы.
Аралап ойым жүреді
Ауылдың қора, албарын.
Түсіме жиі кіреді
Түлкі тымақты шалдарым.
Жапанда туған жыр қандай!
Жырсыз ғой талай өтті түн!
Қол бұлғап маған тұрғандай
Көкжиектегі көк түтін.
Бізден басқа да бар тағы
Байлаулы сонда кіндіктер.
Алыстан ыстық тартады
Ақ жаулықтар мен күндіктер.
Бәрі де, Бәрі дарынның
Тартады әсте қанына.
Өкінем
Балаларымның
Далада тумағанына...



Пікірлер (4)

абай кокымбай баба

керемет брабо

надежда

өте керемет

Мəдина

Өте керемет жəне əсерлі

Атина

Кадыр агадан коп улги алсак болады.Болашак буын жастар улкен асер алар!!!!

Пікір қалдырыңыз

Хикая

  • 0
  • 0

— Амансың ба, Омаржан?
— Амансың ба, Құмаржан?
Деп бір арық, бір семіз
Көріскенін көрсеңіз!

Толық

Мазақтамалар

  • 0
  • 0

Сарнап тұрып ертесін,
Сұрайтын қант, бөлкесін
Сен бір жаман еркесің!
Әкеңнің де желкесін,

Толық

Наубай

  • 0
  • 0

Наубай жұмыс істейді
Жатқаныңда ұйықтап.
Ақ қалпағы түспейді
Баса киген миықтап.

Толық

Қарап көріңіз