Өлең, жыр, ақындар

Мен барғанда

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 522
Мен барғанда ауылға
Жасыл тоғай, құмдарда
Жауын да жоқ, дауыл да,
Жап-жайдары тұрды Орда.
Көк қарағай, тал шыбық
Маған мойын бұрғандай,
Күтіп алды шаншылып
Сағына сапқа тұрғандай.
Орманына Орданың
Орағытпай келдік құп,
Деп бір кемпір:
— Қарағым,—
Қолын көзге күндік қып,—
Хош келіпсің! Міне елің,
Қона жатып көрерсің,
Сен де өсіпсің, бала едің,
Біз қартайдық не дерсің?!.
Сонда сездім талай жыл
Шалғай жүріп ауылдан,
Жас та жылжып, талай жыр
Тұрғанын күтіп мені алдан.

1957



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кәрі ағаш

  • 0
  • 0

Қанаттары қайрылып
Қара балақ кәрі ағаш,
Жапырағынан айрылып
Қалыпты тыр жалаңаш...

Толық

Ұйқыдағы тау

  • 0
  • 0

Қартаймас қарап тұрсаң дала мықты-ақ,
Кейде бұлт қабақ түйсе алабұртпақ,
Тұнжырап түн басқанда айналаны,
Көз жұмған көк жиекті тау қиықтап,

Толық

Қойшы

  • 0
  • 0

Кеше:
Кигені бұтта шалбар қатқан жарғақ,
Қаудырлап төрт елі кір батқан жарғақ.
Денесін су тигенде жирендіріп,

Толық

Қарап көріңіз