Өлең, жыр, ақындар

Күн батарда

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 434
Екі жарын өзеннің
Көк тоғайлар көмкеріп
Тұрғандарын сезем мен
Басын суға төңкеріп.
Бала қайың жағада
Түріп күміс балтырын,
Күн батарда жай ғана
Суға түскен ақырын...
Құлағында тізілген
Көк жапырақ сырғасы,
Мықынынан үзілген
Сұлуға ұқсас тұлғасы.
Тізесінен түрініп
Суға малшып қыз қайың, –
Гүлі желге үрініп
Көрдім толқын сызғанын.
Сол бір кезде сұр қанат
Шағалалар алды орап,
Ұшты өзенге сорғалап,
Тұрдым алға мен қарап.
Еліктей ме ақынға,
Еркелейді толқын көк,
Толқымай қалар ақын ба,
Ақын да кетті толқын боп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әлемге ана

  • 0
  • 0

Әлемге ана, төсін керген кәрі жер,
Жалаңаш қар, әппақ тәнін қыста көр.
Жылт-жылт... жұлдыз толған алтын моншақ па
Аспан-көктей қалпағына тізгендер.

Толық

Па, шіркін!

  • 0
  • 0

Па, шіркін! Көрікті едің көктем қандай,
Аспаннан шықты күнің от жанғандай!
Түйілген тау қабағы кетті ашылып,
Ғашығын көкжиектен күткен жандай.

Толық

Бұлт үрікті

  • 0
  • 0

Шуағы мол, күн отты,
Бітіп айы көктемнің,
Ойды, қырды түлетті,
Жаңбыр күтпес көктен кім?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар