Өлең, жыр, ақындар

Күн батарда

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 511
Екі жарын өзеннің
Көк тоғайлар көмкеріп
Тұрғандарын сезем мен
Басын суға төңкеріп.
Бала қайың жағада
Түріп күміс балтырын,
Күн батарда жай ғана
Суға түскен ақырын...
Құлағында тізілген
Көк жапырақ сырғасы,
Мықынынан үзілген
Сұлуға ұқсас тұлғасы.
Тізесінен түрініп
Суға малшып қыз қайың, –
Гүлі желге үрініп
Көрдім толқын сызғанын.
Сол бір кезде сұр қанат
Шағалалар алды орап,
Ұшты өзенге сорғалап,
Тұрдым алға мен қарап.
Еліктей ме ақынға,
Еркелейді толқын көк,
Толқымай қалар ақын ба,
Ақын да кетті толқын боп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлеңмен қойдым қолымды

  • 0
  • 0

Біледі майдан не екенін,—
Соғысты көрген біздің ел,
Соғысты сүймейді мекенім
Сүйеді бейбіт кезін ел.

Толық

Мен Октябрь ұлымын

  • 0
  • 0

Қараңғы ащы тұрмыстан,
Қиындық көріп ығысқан,
Құл боп, күң боп жалынып,
Бай табына туыстан.

Толық

Миллиардтың қоймасы

  • 0
  • 0

Жаз — егін, самиян дала, саладағы
Телегей теңселген тың даладағы
Масағы ақ бидайдың көкке мезгеп,
Секілді шаншылған сан садақ оғы.

Толық

Қарап көріңіз