Өлең, жыр, ақындар

Күн батарда

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 578
Екі жарын өзеннің
Көк тоғайлар көмкеріп
Тұрғандарын сезем мен
Басын суға төңкеріп.
Бала қайың жағада
Түріп күміс балтырын,
Күн батарда жай ғана
Суға түскен ақырын...
Құлағында тізілген
Көк жапырақ сырғасы,
Мықынынан үзілген
Сұлуға ұқсас тұлғасы.
Тізесінен түрініп
Суға малшып қыз қайың, –
Гүлі желге үрініп
Көрдім толқын сызғанын.
Сол бір кезде сұр қанат
Шағалалар алды орап,
Ұшты өзенге сорғалап,
Тұрдым алға мен қарап.
Еліктей ме ақынға,
Еркелейді толқын көк,
Толқымай қалар ақын ба,
Ақын да кетті толқын боп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұрлана қарап сығалай

  • 0
  • 0

Суық бір күзгі түнде ұйықтап,
Ояна келсең ертеңмен,
Көрінсе көзге — тұйықтап
Қар жамылған жер түннен —

Толық

Баку

  • 0
  • 0

Мейірімді кәрі ана
— Бауыры суып қатпаған;
Ұрпағына, таңына
Сары алтынын сақтаған.

Толық

Есімде

  • 0
  • 0

Есімде менің еткен уақ.
Құлазып дала аңырап,
Қызарып күн батқан шақ
Қызыл шапақ жамырап.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар