Өлең, жыр, ақындар

Теңізге

  • 11.07.2022
  • 0
  • 0
  • 762
(Пушкиннің «Теңізге» деген өлеңінен)

Қош бол, дарқан тілсіз күш,
Ақырғы рет алдымнан
Жарқырап, орғып көк толқын
Тәкаббар сұлу бұлқынған.
Баталмас достай жабырқап,
Қоштасқандай келші деп.
Қайғылы шуың ұран шу
Естігем соны соңғы рет.
Аңсау шегі жанымның
Серпіп жиі жарыңа,
Қаңғығам тыныш тұманның
Ішінде қажып ойыма.
Сенің, артық мен сүйгем
Керең су, терең үніңді,
Сәтін де тыныш кешіңнің,
Бұрқанған кейде түріңді.
Балықшылар желкемі,
Аяңда сенің сақталған,
Айдында сырғып аянбай,
Алайда, сен жалаңдай
Кемені жұттың топтанған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алтын ұя

  • 0
  • 0

Бойшаң біткен бәйтеректі,
Я, шатқалаң шыңды тасты
Мекен етіп ұя салған
Көруші ем мен қарлығашты.

Толық

Қырғыз — менің өз елім

  • 0
  • 0

Туыстармен сәлемдесіп, қол ала, —
Көрейін деп келдім бірер қонаға.
Мейман емен, Қырғыз — менің өз елім,
Өз еліне — кісі мейман бола ма?

Толық

Қанат қақты химия

  • 0
  • 0

Жиырмасыншы ғасырда
Даңқымызға дала тан,
Тағы тарттық асуға
Айға созып алақан!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер