Қырғыз аулында
- 0
- 1
Несіне ақын сырын жасырады?
Несіне жан сүймеске ол бас ұрады?...
Мінеки сүйген елін құрметпен ол,
Көтеріп төбесіне асырады!
Несіне ақын сырын жасырады?
Несіне жан сүймеске ол бас ұрады?...
Мінеки сүйген елін құрметпен ол,
Көтеріп төбесіне асырады!
Ей, сәулем, сен, — аққу құс, көлден ұшқан,
Сұқтанған сәулетіне дос пен дұшпан.
Айдында тұнжыраған мен тұңғиық,
Аққудың тоймай күнде төсін құшқан.
Пенде еді қара бүркіт тұтқындағы,
Шынжырлы байлаулы еді қол-аяғы,
Қапаста томағалы күндіз-түні
Қайғыдан ашылмаған оның бағы.
Зөө
Өө