Жетімге
- 0
- 0
Жастай жетім қалдың жалғыз,
Қоясың қайда басыңды?
Туғаныңнан айрылып,
Ағыздың көзден жасыңды.
Жан елемес қотыр тайлақ
Бұзау баққан, мініп жайдақ
Қара бала.
Атанып ед «Сұмырай, пері».
Өліп жатқан жер жүзіне
Жаз келген соң жан кірді.
Ойда, қырда жап-жасыл боп,
Жасарып жер жаңғырды.
Маған Сәкен Сейфуллин ның осы өлеңі қатты ұнайды
❤️❤️