Отарбаның жұмсақ вагонында
- 0
- 0
Советстан — біздің стан, Совстан.
Экспресс, аума түзу шабыстан.
Гуле жүріп,
Үні құрып
Пролетариатқа
Он алты, он бес жасымнан,Төңкерістің басынан,
Өлеңмен ердім сарынға.
Жоқ еді онда білімім,
Негізі жалшы ед жырымның,
Тұрмыс салған ағымда.
Енді болдым, білімді,
Жалшы деп жазам жырымды.
Тұрмысым солай, жаным да.
Өлеңім менің — еңбегім,
Еңбегім менің ермегім,
Тағы да жазам, тағы да.
Өлеңім, жырым — бар малым,
Бар малымды арнадым,
Адамзаттың тазасы,
Жаңа дүние қожасы,
Пролетар табына.
1929 жыл
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Біздің тұрмыс – отарба
- 0
- 1
Бар адамзат тынбай жортқан құмырсқа,
Көрінсе де шіркін өмір тым қысқа.
Түсі күрең, ісі ерен,
Ұқсас көрем.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Бекжан
Әдемі әдемі -
Алаш
Супер -
Карима
Tesla education жабылдыыы -
Ай
Ман жоқ
Адам
Отрк