Еңбекші әлем сүйікті ұлын ұмытпас
- 0
- 0
Бір жыл толды ер майданда өлгелі,
Жанған шырақ қапылыста сөнгелі.
Қара ниет, арам қанды жау оғы,
Көсем ерді туған нудан бөлгелі!
Пролетариатқа
Он алты, он бес жасымнан,Төңкерістің басынан,
Өлеңмен ердім сарынға.
Жоқ еді онда білімім,
Негізі жалшы ед жырымның,
Тұрмыс салған ағымда.
Енді болдым, білімді,
Жалшы деп жазам жырымды.
Тұрмысым солай, жаным да.
Өлеңім менің — еңбегім,
Еңбегім менің ермегім,
Тағы да жазам, тағы да.
Өлеңім, жырым — бар малым,
Бар малымды арнадым,
Адамзаттың тазасы,
Жаңа дүние қожасы,
Пролетар табына.
1929 жыл
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айым Энзензартуқызы
Айтқызбай күнде ертегі оқып ертегі айтып ұйықтатат... -
Сабыр
Өте-өте керемет! -
Сабыр
Өте - өте керемет! -
Заңғар
Рохмет!
Адам
Отрк