Пионерлер
- 0
- 0
Құзынан «Кенесары» емес жырақ
Сарқырап «Бурабайға» құйған бұлақ.
Тау тесіп, салдыр-гүлдір, ылды-құлдыр,
Сумаңдап орман кезіп еткен бұрақ.
Пролетариатқа
Он алты, он бес жасымнан,Төңкерістің басынан,
Өлеңмен ердім сарынға.
Жоқ еді онда білімім,
Негізі жалшы ед жырымның,
Тұрмыс салған ағымда.
Енді болдым, білімді,
Жалшы деп жазам жырымды.
Тұрмысым солай, жаным да.
Өлеңім менің — еңбегім,
Еңбегім менің ермегім,
Тағы да жазам, тағы да.
Өлеңім, жырым — бар малым,
Бар малымды арнадым,
Адамзаттың тазасы,
Жаңа дүние қожасы,
Пролетар табына.
1929 жыл
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Келіншек ойы
- 0
- 0
Шатынайды тыста аяз,
Қызыл шұнақ үскірік.
Қылшылдайды жалаңдап,
Зәрлі деммен ысқырып.
Ұлтшылдың сандырағы
- 0
- 0
Ұлтшыл ауру
Ойбайлайды құс төсектің үстінде:
— «Бауырым, бауырым!
Ойбай, ауылым!
Адам
Отрк