Жапон ақынынан
- 0
- 0
Сүйгеніме жасырын
Түнде жалғыз барсам мен.
Терезе ашып сүйісіп,
Аузынан бал алсам мен.
Пролетариатқа
Он алты, он бес жасымнан,Төңкерістің басынан,
Өлеңмен ердім сарынға.
Жоқ еді онда білімім,
Негізі жалшы ед жырымның,
Тұрмыс салған ағымда.
Енді болдым, білімді,
Жалшы деп жазам жырымды.
Тұрмысым солай, жаным да.
Өлеңім менің — еңбегім,
Еңбегім менің ермегім,
Тағы да жазам, тағы да.
Өлеңім, жырым — бар малым,
Бар малымды арнадым,
Адамзаттың тазасы,
Жаңа дүние қожасы,
Пролетар табына.
1929 жыл
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Жүрегімнің соққаны
- 0
- 0
Жүрегімнің соққаны
Тәтті дауыс — әнмен тең.
Шыққан лебім көкіректен
Ұжмақта шарап, балмен тең.
Арқа сұлуына
- 0
- 0
Уа, шіркін, сүйдің ұзақ сусын қанбай,
Мойнымнан ақ білекті қойдың алмай;
Мас болып былқылдадың күйіп тәнің,
Керіліп маужыраған ақ маралдай.
Адам
Отрк