Қоштасқан жер

Жан жолдac! Ұмытылмас қоштасқан жер.
Сөздерің емес тіпті естен кетер.
Көзіңе жас кеп толған сұрың қашып,
Мен келіп, хош дегенде қолыңды бер.
Әрең деп, тұрдым сонда менің де өзім,
Тұрғанда жасқа толып екі көзің,
Қоштасып көп тұруға шыдай алмай
Қол ұстастым жоқтай-ақ айтар сөзім.
Есен-сау бол, жаным деп ұстасып қол
Дегенде «Алла жазсын амандық жол».
Елжіреп жүрек бауырым, есім шығып,
Сол жерде деймін хош бол! Хош бол!
Дегенде: «мені ұмытпа, жан жолдасым»
Сызылып махаббатты қара қасың,
Сүюге ерінге ерін тиген шақта
Бетіме тамып аққан ыстық жасың.
Білмеймін сол уақытта тұрдым неғып,
Толғанда жүрекке қан лүпіл қағып,
«Есендік жазсын Алла» дегенінде
Меруерттей екі көзден жасың ағып.
Хош, қалқам, деп құшақтап қайғырғаның,
Мөлдіреп жасың төгіп айрылғанын,
Өлгенше естен кетпес көзің сүртіп,
Майысып, маған қарап қайрылғаның!

---