Аспанда

(Аэропланда)
(Асылбекұлы Ғабдоллаға арнадым)

Астан-кестен гулеген,
Сықырлап дауыл улеген,
Жер дүниені толқытқан,
Талай тақты төңкеріп,
Иелерін қорқытқан
Дауыл күні ұштық біз.
Пансынып үйде семірген,
Тізелерін кемірген.
Талай мырза қорғалап,
Жасырынып жыланша,
Жүргенінде жорғалап
Жарыққа қарай ұштық біз.
Дауылмен ойнап шырқадық,
Жарыққа шығып аспанда.
Қызыл күнге қол создық
Бұлттардан арман асқанда.
Дауылмен бірге дауылдап
Аэроплан зырлады.
Ерегесіп желменен
Бізбен бірге жырлады.
Кенесары, Абылай
Аса алмаған Алатау.
Мон-бұлан, Тянь-Шань, Гималай,
Көлбеген Орал, Қаратау.
Эльбурс, Қазбек ызғарлы –
Кавказда бектер бойы асқан.
Тәкаппар Альпі ызбарлы –
Қабақтарын қар басқан.
Қара жерден бойы асқан
Биіктер құрттай құлдырлап.
Бәрі қалды күлкі боп.
Жерде бұғып бұлдырлап.
Аэроплан сықырлап,
Көк болат темір қанатты,
Таудан ұшқан қырандай
Қызықтырып қаратты.
Талай ұшқан ақ иық
Төменде қалды мазақ боп,
Бейбітте ұшқыр байғұстар
Дауылда не етсін азап боп?
Құйқылжып мотор дауылмен
Нажағай ойнап зырлады.
Ән қосып сарнап бізбенен
Екпіндей бірге жырлады.
Аударылып, құйқылжып
Аспанда жүріп ән салдық..
Дауыл күні көкке ұшып,
Аспанға барып жан салдық.
Біздін екпін ерлікті
Айтып мотор күйледі.
Сансыз сәуле аспанда
Шаттанып бізбен биледі.
Аспан-көкті жаңғыртып,
Жарқылдатып оқ аттық.
Қалтыратып дұшпанды,
Бұқтырып көзін жоғалттық.
Жарқылдап, шырқап жоғары
Долдана жырлап ұштық біз.
Жерді, көкті, ғарышты,
Құлаштап еркін құштық біз.
Жерді, көкті, ғарышты
Қапсырып құшып сүйдік біз.
Көктегі сансыз сәулені
Қара жерге идік біз.
Дауылда ұшып жарқылдап
Ән мен күйді жараттық.
Күркіретіп аспанды
Жаңадан ұран тараттық.

1921 жыл, 14 мамыр. Омбы, вокзал. (Асау тұлпар)

---