Өлең, жыр, ақындар

Тұлпарым

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 3676
(Тұтқын)

Темір торлы тас үйде
Көкірегім толды шерменен.
Қанатты, тағы тұлпарым
Арқырап келші кермеден.
Тұмарлап баптап, айдарын,
Құйрығын сүзіп ерлеген,
Құтқаршы мені қамаудан
Шынжырлап ерік бермеген;
Мініп ап «шу!» деп кетейін,
Жарысып соққан желменен,
Көбігің шықсын күмістей
Шомылып аққан терменен.
Аймақты жарып дүбірің
Жаңғырсын таулар, жерменен,
Сыпыра шауып қырымды,
Амандасып көлменен.
Бұралған өзен, орманмен
Зеңгір таумен, белменен,
Өңкей сорлы езілген
Көрісейін елменен.

1918 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарлы аязда

  • 0
  • 0

Жерді басқан аппақ қар...
Соғад аяз, ызғырып —
Қызыл шұнақ, жалмаңдап,
Билеп күлед сызғырып.

Толық

Ленин туының астында

  • 0
  • 0

Марксизммен
Белді бекем буына,
Салып ұран
Жұмыскер тап нуына,

Толық

Аспанда

  • 0
  • 0

Астан-кестен гулеген,
Сықырлап дауыл улеген,
Жер дүниені толқытқан,
Талай тақты төңкеріп,

Толық

Қарап көріңіз