Өлең, жыр, ақындар

Надежда, Үміт, Үмила...

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 1361
(Н. К.)

Надежда, Үміт, Үмила,
Қарындасым, дәуренсің.
Шырағым Үміт, Үмила,
Аққуымсың, сәулемсің...
Түйін салып жас балғын
Алма ержетіп өседі.
Албырап биік саяда
Уыздай болып піседі.
Не шіриді, не құрт жеп,
Не бір кезде үзеді.
Сабағы қурап немесе
Үзіліп жерге түседі.
Сен алмасың биікте,
Сен әлі жас баласың.
Түскеніңді үзіліп
Білмей, қалқам, қаласың.

1922 жыл, 28-мамыр, Ташкент,
Айт. Дұрмен



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еңбекші әлем сүйікті ұлын ұмытпас

  • 0
  • 0

Бір жыл толды ер майданда өлгелі,
Жанған шырақ қапылыста сөнгелі.
Қара ниет, арам қанды жау оғы,
Көсем ерді туған нудан бөлгелі!

Толық

Лезде-ақ артта қалады

  • 0
  • 0

Жасыл көрпе жердегі,
Майда жібек желдегі,
Ән менен күй көлдегі
Жойылып бітіп барады.

Толық

Жасқанған ба ол!

  • 0
  • 0

Бір күні тез
Бір флангті көруге,
Келді автомен
Алдыңғы шеп шеруге.

Толық

Қарап көріңіз