Өлең, жыр, ақындар

Надежда, Үміт, Үмила...

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 1673
(Н. К.)

Надежда, Үміт, Үмила,
Қарындасым, дәуренсің.
Шырағым Үміт, Үмила,
Аққуымсың, сәулемсің...
Түйін салып жас балғын
Алма ержетіп өседі.
Албырап биік саяда
Уыздай болып піседі.
Не шіриді, не құрт жеп,
Не бір кезде үзеді.
Сабағы қурап немесе
Үзіліп жерге түседі.
Сен алмасың биікте,
Сен әлі жас баласың.
Түскеніңді үзіліп
Білмей, қалқам, қаласың.

1922 жыл, 28-мамыр, Ташкент,
Айт. Дұрмен



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келеке қылушыдан

  • 0
  • 0

Мұндайды жазбаушы ем,
Күлкіге азбаушы ем,
Біреудіңайыбын
Бүйтіп көп қазбаушы ем.

Толық

Бір ақынның сандырағы

  • 0
  • 0

Ауру ақын
Ыңқылдайды төсекте
Қыстығып.
Доктор жақын,

Толық

Майданнан майданға

  • 0
  • 0

Сан қиындық.
Жоқшылыққа қайыспай,
Жұмыскер тап
Алға аттады майыспай.

Толық

Қарап көріңіз