Өлең, жыр, ақындар

Надежда, Үміт, Үмила...

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 1320
(Н. К.)

Надежда, Үміт, Үмила,
Қарындасым, дәуренсің.
Шырағым Үміт, Үмила,
Аққуымсың, сәулемсің...
Түйін салып жас балғын
Алма ержетіп өседі.
Албырап биік саяда
Уыздай болып піседі.
Не шіриді, не құрт жеп,
Не бір кезде үзеді.
Сабағы қурап немесе
Үзіліп жерге түседі.
Сен алмасың биікте,
Сен әлі жас баласың.
Түскеніңді үзіліп
Білмей, қалқам, қаласың.

1922 жыл, 28-мамыр, Ташкент,
Айт. Дұрмен



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біздің ұлан

  • 0
  • 0

Жан елемес қотыр тайлақ
Бұзау баққан, мініп жайдақ
Қара бала.
Атанып ед «Сұмырай, пері».

Толық

Қазір Көкшетауда

  • 0
  • 0

Талай су бүгінгіше өткен ағып,
Бір жөнмен тынбай зырлап кеткен «лағып».
Өткеннен кеп шерткен соң жаңаның да
Шертейік күміс сағын біраз қағып.

Толық

Биылғы май

  • 0
  • 0

Бүгін дүние, —
Жалынды, отты.
Бүгінгі ұран, —
Ашулы өтті.

Толық

Қарап көріңіз