Өлең, жыр, ақындар

Надежда, Үміт, Үмила...

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 1288
(Н. К.)

Надежда, Үміт, Үмила,
Қарындасым, дәуренсің.
Шырағым Үміт, Үмила,
Аққуымсың, сәулемсің...
Түйін салып жас балғын
Алма ержетіп өседі.
Албырап биік саяда
Уыздай болып піседі.
Не шіриді, не құрт жеп,
Не бір кезде үзеді.
Сабағы қурап немесе
Үзіліп жерге түседі.
Сен алмасың биікте,
Сен әлі жас баласың.
Түскеніңді үзіліп
Білмей, қалқам, қаласың.

1922 жыл, 28-мамыр, Ташкент,
Айт. Дұрмен



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұлпарым...

  • 0
  • 1

Бұрын атым — тұлпар еді, бәйге көк,
Енді міне, поезд болды, тұлпар жоқ.
Ұзақ жолға!
Тұлпар қол ма?

Толық

Отарба

  • 0
  • 1

Отарба шу,
Түтін мен бу,
Шап, ырсылдап гуде гу!
Қайнат терді,

Толық

Отарба

  • 0
  • 2

Белден асып,
Аттап басып,
Отарбада келеміз.
Айтқан жерге,

Толық

Қарап көріңіз