Өлең, жыр, ақындар

Надежда, Үміт, Үмила...

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 1335
(Н. К.)

Надежда, Үміт, Үмила,
Қарындасым, дәуренсің.
Шырағым Үміт, Үмила,
Аққуымсың, сәулемсің...
Түйін салып жас балғын
Алма ержетіп өседі.
Албырап биік саяда
Уыздай болып піседі.
Не шіриді, не құрт жеп,
Не бір кезде үзеді.
Сабағы қурап немесе
Үзіліп жерге түседі.
Сен алмасың биікте,
Сен әлі жас баласың.
Түскеніңді үзіліп
Білмей, қалқам, қаласың.

1922 жыл, 28-мамыр, Ташкент,
Айт. Дұрмен



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жайлауға көшу

  • 0
  • 0

Ел көшкенде кең жайлауға таласып,
Жүк артысар аяқтарын тез басып.
Таң белгісі білінгенде сарғайып,
Ақырындап дүниеге нұр шашып.

Толық

Майданнан майданға

  • 0
  • 0

Сан қиындық.
Жоқшылыққа қайыспай,
Жұмыскер тап
Алға аттады майыспай.

Толық

Арыстан Дәуітұлы

  • 0
  • 0

Пайғамбар жалын сөзі иман берген
Сансыз ер жолында өлмек соңына ерген.
Тілінен балы тамған, ақын бұлбұл
Мүлт кетпес тіл мен қолы бірдей мерген.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер