Өлең, жыр, ақындар

Біздің тұрмыс – экспресс

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 1394
Тұрмыстың қара ісіне,
Әлемді құл ғып күшіне,
Еріксіз жұтып ішіне,
Экспресс жөнейді.
Ғашықты жардан бөлсе де,
Талай жан жолда өлсе де,
Жасты, қанды көрсе де,
«Обал болды» демейді.
Жарым артта қаларын,
Меруерттей жасы тамарын,
Білсем де маған қарарын,
Поезға міндім таласып.
Талай жан жаннан айрылды,
Талай жар жардан айрылды,
Сұңқардай талай қайрылды,
Телміріп қалды адасып.
Экспресс зырлайды,
Ешқайда мойын бұрмайды,
Ешкімге қарап тұрмайды,
Аямай жанды баратыр.
Жарымды артта қалдырды,
Кеудені өртеп жандырды,
Алысқа көзді салдырды,
Ұшырып алға қаратып.
Аждаһадай иреңдеп,
Жорғалап кейде күйреңдеп,
Сумаңдап, кейде сүйреңдеп,
Экспресс зырлайды.
Ентігіп жылдам сыбырлап,
Аяқтары қыбырлап,
Адымы жиі жыбырлап,
Тұра тұр десем тұрмайды.
Зырла, экспресс, үш, зырла!
Жұлдыздай ақ, құлдырла!
Құйындай құтыр бұлдырла!
Аямай жүгір бәрің де!
Ерлер мінсе, шыдасын!
Қорқақтар мейлі жыласын,
Шыдамаса құласын!
Аямай сілте барыңды!

1922 жыл, 23-тамыз



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кенесары үңгірі

  • 0
  • 1

Орта жүз «Ақ патшаға» бағынғанда,
Патшаға хан ұрпағы жағынғанда,
Қасым хан бармай қалған, туыстары
Патшадан «байғазы» алып тағынғанда.

Толық

Қалаушылар жыры

  • 0
  • 0

Сұр алжапқыш, сұр кенеп,
Тегіс сұрғылт киіндік.
Тізе қосып қосылып,
Іске тастай түйіндік.

Толық

Қара бүркіт

  • 0
  • 0

Пенде еді қара бүркіт тұтқындағы,
Шынжырлы байлаулы еді қол-аяғы,
Қапаста томағалы күндіз-түні
Қайғыдан ашылмаған оның бағы.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер