Өлең, жыр, ақындар

Лезде-ақ артта қалады

  • 05.08.2022
  • 0
  • 0
  • 1483
(Жаз өтті)

Жасыл көрпе жердегі,
Майда жібек желдегі,
Ән менен күй көлдегі
Жойылып бітіп барады.
Аспан, жердің сүрі жоқ,
Көктің жасыл түрі жоқ,
Жаз көркінің бірі жоқ,
Шөл қаққандай даланы.
Қайғырып қайың иіліп,
Жапырақ қурап түйіліп,
Селдіреп шашы сұйылып,
Өткен күнін санады.
Топтанып құстар жиылып,
Тізбектеліп, түйіліп,
Бірте-бірте сұйылып,
Қоштасып қайтып барады.
Жаз өтті міне аяңдап,
Алдағы зор күн таяу қап,
Өткен күнге аялдап,
Қорқақтың көзі талады.
Бір бала қырдың басында,
Жайылған қойы қасында,
Аулы қырдың астында,
Төңірекке бойлап қарады.
Бала бір зор ой ойлайды,
Ой түбіне бойлайды,
Төңірекке қарап қоймайды,
Қырға көзін салады.
Бала бақыт іздеген,
Қырдан көріп көздеген,
«Жетсек» . . . деп соған «тез» деген
Жүрек жайнап жанады.
Бақытқа, інішек, жетерсің,
Кешуден талай өтерсің,
Көрінген жол қиырсыз,
Лезде-ақ артта қалады.

1923 жыл, 7-қазан



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәйгүлігім

  • 0
  • 0

Бесжылдықты
Бес қырқадан асқанда,
Біздің поезд
Үдеп алға басқанда:

Толық

Аққу құс күйі

  • 0
  • 0

Ей, сәулем, сен, — аққу құс, көлден ұшқан,
Сұқтанған сәулетіне дос пен дұшпан.
Айдында тұнжыраған мен тұңғиық,
Аққудың тоймай күнде төсін құшқан.

Толық

Тоқу фабригінде

  • 0
  • 0

Бу машина
Құрыш шойын
Қыздырады
Думан тойын,

Толық

Қарап көріңіз