Өлең, жыр, ақындар

Жүрек!

Мендік жүрек бәрінен бастартады,
Бақыттын да құла таңы.
Сүріндіріп қойғаның осы мекен,
Жалғыздықтын біріне айналғалы.

Менің көзім байланған сағыныштан,
Сезім алау от жанар жанылыстан.
Мен осылай қоштасып кете бардым,
Мазалаған жанымның жарасынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз