Өлең, жыр, ақындар

Уға айналған көз майы

  • 15.09.2022
  • 0
  • 0
  • 872
Шуыл құрап қалың ши, ызың құрап,
жолға шықтым іңірде қызылқұлақ.
Дауылдатқан дәл осы күн секілді.
өзімнің де келеді бұзылғым-ақ!
Қайран менің өз Тауым-өз Қыратым,
сайтан бар ма сені де азғыратын?
Бұл қай Дауыл?.. құйрығы құмға айналып,
қызғылттанған қылшығы көзге ұратын?..

Жолға шықтым, ал енді, қаным тасып.
Қалың шығар, білмеймін, сорым да шын.
Қайдасың сен, бауырым-қоңыр Тауым?
Қайдасың сен, Самал-Жел-қарындасым?
Қайнамайды мендегі қалайша қан,
қаңтарда да көрмедім балауса қар!
Көз алдымда барасың сен үзіліп,
көдемұртты Далам-ай, селеусақал!
Түсіндіре алар ма мұны ғалым?
Түйсіктердің сайрағыш тілі қане?
Көрсетпеші, бұралқы итке айналып,
ағысы жоқ арнаның ұлығанын!
Қаңғып шығып сырттан – сөз, барақ – арман,
қарқылдаушы ед секемім-ала қарғам...
Тоналумен, Далам-ай, күн кештің-ау,
тоғайлардан томарлар ғана қалған!
Жұлдыздардың шырынын ұрттағыш
Таң ұйықтап жатыр.
Ұйқыға жұрт та құштар.
Қай кез еді, соңғы рет Шыңғыстаудан
тамырларын қопара бұлттар ұшқан?!.

Қара шашы дауылдың қамалаған
Қара Жолдан көңілім оңала ма?
Мен жолаушы емеспін, көз жасыңмын,
әжіміңді қуалай домалаған...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Иә, біздер жаз бойы хат алыстық

  • 0
  • 0

Иә, біздер жаз бойы хат алыстық. Ал,
алғашқы кездесу – одан ыстық: кезіп
жүріп тірліктің кеңістігін, кездейсоқтық
жаратқан о Таныстық!..

Толық

Боранды түнде

  • 0
  • 0

Қап-қараңғы үрейдің арқасындай
мына Түннен азырақ қорқасың да.
Күлген сайын сырттағы күрең боран,
Жын жылайды пешіңнің қолқасында.

Толық

Құйрық-жалы төгілген кіл қысырақ

  • 0
  • 0

Құйрық-жалы төгілген кіл қысырақ
күндер өтті ойнақтап...
Күйкі сынақ!
Мұң аңқыған сезімнің шатқалынан

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер