Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!

Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!..»...
Ойлай берем: «сол ғана – нақ сыңарым...»...
Көмекейім көзеден «қақшып алып»,

жатыр едім біруақ өксіп алып...
Біреу кірді ымыртта:

– Тірімісің?

Тірімісің?

Сезімнің құлымысың?

Өлердей боп қайдағы бұрым үшін,
Өлөң кезіп, қарашы ұлығышын!
Періленбе, пешенең ұдайы ысып...
– Қарай қалдым:

– Сәлемсіз бұ қайсысың?..

– Маскүнем де көрген жоқ бұлай ішіп!..

– Әу, сен кімсің?.. төрге шық, құдай
үшін!.. Білмейсің бе Сорың мен Бағың
барын?

Қойсам қайттің тілің мен жағыңды алып!?. –

---