Өлең, жыр, ақындар

Ашу биін билей ме

  • 16.09.2022
  • 0
  • 0
  • 792
(көрінбейді бет-жүзі,
сағымданып!..) Ашу биін билей ме
тамырларым, ажырая, деміге
мықтанамын. Сұқтанамын:

– Жоғары шық, қонағым...

– Көздегі жас – көңілде шық қана
бұл... Кемсеңдеме! Жұртыңа құт бола
біл! Біле білсең, өлөңші тарамысым,

Қайғы деген – жол кесер қара
мысық, өтеді де кетеді...

Баламысың?..

Шайқалақтан не таптың шарап ішіп?..

– Шырағым-әй, мендегі не
жұмысың? Мен Ақынмын, сөйлеген
сөзі – мүсін. Біреу байлық қуады,
біреу – атақ. Біреу жауап бермес пе
сезім үшін?!..

– Ойлар болсаң, қайғы – көп, қарғатамыр...

– Қуатым-әй, берші енді жанға дамыл-л!!! –

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .



Кенет,.. есік ашылған сияқтанып,..
Шығып кеткен секілді әлгі адамым!..


Текетірес?..

Қайсымыз үшін айып?

Тереземде – көк Түннің қызыл Айы. Әлгі
жанның орнында қайдан жатыр менің
қоңыр қалпағым мыжырайып?!.


Бәрі маған ақыл
айтқыш. Сезбейді ғой



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Есіміңді ерітіп» тіл ұшында

  • 0
  • 0

«Есіміңді ерітіп» тіл ұшында,
қала бергем вокзалдың бұрышында.
Содан бері ылғи да іңір бағам.
Жан жылуы сол болса,.. бұйырмаған.

Толық

Қарауылда, автобекетте

  • 0
  • 0

Қарауылда, автобекетте,
Сені алғаш көргеннен-ақ,
бір шұғылаңды сезгенмін, шалқып тұрған.
О мезет — өзім де ауада қалқып тұрғам!..

Толық

Мамыр

  • 0
  • 0

Май сағымды маңғаз Тау үріп ішкен,
Өлөң аға жөнелер тіліңізден!..
Қаз дауысы аңқыған қоңыр желге
қазанақтың, қайыңның бүрі піскен.

Толық

Қарап көріңіз