Өлең, жыр, ақындар

***

  • kmm
  • 05.12.2022
  • 1
  • 0
  • 762
Сүйдік пе, сүймедік пе білмей алаң,
Қаласам мақтай кетем, тілдей алам.
Тіріскей болмысымды тәуір көрген,
Сен қайда қалдың екен Күнгей адам?

Түс кейіп тағдырымның сен өрнегі,
Құндақтап сан қиялға бөлер мені.
Төріне шығарып ем ерек көріп,
Көңілімнің көп адамға көгендеулі.

Дейсің бе осы сенің өр мінезің?
Көкірек тұсымдағы көрді көзім.
Еркіңде десең-дағы таңдағаның,
Жібермей ұстап қалар келді кезің.

Сипайды маңдайымды сәуір самал,
Сағыныш тамшылары-лағыл солар.
Жанымнан қандай жақсы, жарқыным-ау,
Көңілсіз сәттерімде табылсаң әр.

Болды ма құлшылығым, дұғам әлсіз?
Демеймін жұмыр басың жүр алаңсыз.
Зау болып тұрғанымен заманында,
Тау болып қалыптаспас құлаған құз.

Тұрғыздық есігі жоқ ойдан қамал,
Бір күні сәт туады бейғам болар.
Бақ ішін көлегейлеп тұр көлеңке,
Келер деп қайдан сәлем, қайдан хабар…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

***

  • 0
  • 0

Өлім өгіз секілді күшіне енген,
Орыс кемпір жылайды күшігі өлген.
Ару тұрды күрсініп айна алдында,
Әкесінің бейнесі түсіне енген.

Толық

Маған сенің есімің ғана ұнайды

  • 1
  • 0

Өзгеше өмір салтым, бөтен ғұрпым,
Өзгеше мендік болмыс, бөтен күлкім.
Ешқашан кетпейтіндей жүремін де,
Ешқашан сүймегендей кетем бір күн.

Толық

***

  • 0
  • 0

Бәрі де өте шықты түстей көрген,
Боларға,болмасқа да,
Өзімді күштей бергем.
Бір жанып,бір өшті де,

Толық

Қарап көріңіз