Өлең, жыр, ақындар

Күнәһар

Ләззатты қуамын деп терледім,
Тартып келем енді соның кермегін.
Періште емес, мен де өзіңдей пендемін,
Ғарышта емес, Марста емес, жердемін!

Жоқпын әлі мен өзімді жөндеген,
Дертімде көп оған қоса дендеген.
Білмеймін, не күтесің сен менен?
Жүрміз әйтеуір, тірлік қылып елменен!

Пәк емеспін мойындаймын күнәдан,
Қылығым жоқ адамдарға ұнаған.
Сәттерім де аз болмады құлаған,
Жасым сүртіп оңашада жылаған.

О Құдайым!
Өтінемін, бағымды аш!
Қамал болды нәпсі деген алынбас.
Күнәға болғанымен жаным қас,
Сөзім тікен, қаным салқын, арым лас.

31.12.22



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нәпсі Әр-Рухи

  • 0
  • 0

Берік болып рух деген аманатқа,
Бөленейік бақытқа ана жақта.
Өлім деген теңізге жұтылғасын,
Отбасың қалады жаға жақта.

Толық

Көктемгі ой

  • 0
  • 0

Ұмытылсын жадымнан өткен қайғы,
Сөз қозғаймын бүгін мен көктем жайлы.
Көктемде бар тіршілік құлпырады,
Көкке қарай жүрегім ұмтылады.

Толық

Асыл анам

  • 1
  • 0

Асыл анам!
Жалғыз менің жұбанышым.
Өмірімнің сарқылмас бұлағысың.
Бір мезет көрмесем дидарыңды,
Сағыныштан азынап тұрады ішім.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер