Өлең, жыр, ақындар

Күнәһар

Ләззатты қуамын деп терледім,
Тартып келем енді соның кермегін.
Періште емес, мен де өзіңдей пендемін,
Ғарышта емес, Марста емес, жердемін!

Жоқпын әлі мен өзімді жөндеген,
Дертімде көп оған қоса дендеген.
Білмеймін, не күтесің сен менен?
Жүрміз әйтеуір, тірлік қылып елменен!

Пәк емеспін мойындаймын күнәдан,
Қылығым жоқ адамдарға ұнаған.
Сәттерім де аз болмады құлаған,
Жасым сүртіп оңашада жылаған.

О Құдайым!
Өтінемін, бағымды аш!
Қамал болды нәпсі деген алынбас.
Күнәға болғанымен жаным қас,
Сөзім тікен, қаным салқын, арым лас.

31.12.22



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нәпсі Әр-Рухи

  • 0
  • 0

Берік болып рух деген аманатқа,
Бөленейік бақытқа ана жақта.
Өлім деген теңізге жұтылғасын,
Отбасың қалады жаға жақта.

Толық

Ғашықтық жыры

  • 0
  • 0

Ғашықтық па?
Кеттім одан безіп мен,
Бұрын оның мехнатын сезіп пе ем?
Ғашықтықтан жылымапты жүрегім,

Толық

Махаббат мехнаты

  • 0
  • 0

Жан болсам сезімді сезбес мүлде,
Сүйгеніммен келмес еді кездескімде.
Тамамдап махаббат сапарымды,
Жүрегімді қорлатпаймын енді ешкімге.

Толық

Қарап көріңіз