Қайран Қарасазым-ай!
- 1
- 14
Тамаша еді жазғы орман
Құстар сайрап, мәз болған.
Көлшіктерде, суларда,
Үйрек ұшып, қаз қонған.
Бұлт
(І - НҰСҚА)Тұңғиық, түпсіз көк аспан
Жайымен ғана жатыр сұлқ.
Керуендей адасқан
Келеді жылжып бір топ бұлт.
Дауылдың құлы қошқыл бұлт
Көмескі торға байланып,
Бойында күші етпей былқ,
Барады қайда айдалып?
Бұлтты кенет буды ашу,
Долдана дауыл сыпырды.
Көк беті болды уда-шу,
Найзағай оғы атылды.
Тәкәппар, долы тынды жел,
Бұлт өксіді еңіреп.
Қарық болды қара жер,
Қайғылы жасын төгіп ед.
Кенет дауыл сап етті,
Қайтадан мініп қалпына.
Бұлтты айдап әкетті
Бұрылттырмай артына!
Пікірлер (4)
Пікір қалдырыңыз
Сен бе едің?
- 1
- 5
Көтерілмей жүргенде еңсем менің,
Армандадым, біреуді көрсем дедім.
Біреу маған алыстан қолын созған,
Қолын созған қамқоршым, сол сен бе ёдің?
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Диана
Өткен шаққа ессе -
Кіммін
Өте күшті маған ұнады -
Кіммін
Өте күшті өлең
Амина
Маған ұнады
Дидар
Мұқағали Мақатаевтың Бұлт атты өлеңі қатты ұнады
Севгина
Супер!!!!!!!!!!
Аякөз
Керемет өлең екен бұрын бұндай өлең көрмеппін