Өлең, жыр, ақындар

Жалған өмір

Қанша менің ғұмырым?
Қанша менің сағатым?
Қашан барып үзіліп,
Таусылады тағатым?!
Ақымақтық ең үлкен,
Өмір жайлы ойламау!
Адамдыққа сын екен,
Жүрегіңе бойламау.
Көрсең дағы қиындық,
Шаршадым деп қамықпа!
Дұға тіле жүрекпен,
Игі істен жалықпа!
Өкпелеме, өкінбе!
Күнәсіз жан бар ма екен!
Кемшіліктің бәрінен,
Алла ғана пәк екен!
Ренжіткенді кешіріп,
Сыйлағанға сый жаса!
Алла деуің бекерлік,
Жүрекке иман жимаса.
Керме көкке кеудені,
Құл болмайсың кіші бол.
Мәртебелі болсаң да,
Ең алдымен кісі бол.
Болмады деп қалауым,
Жасамағың күпірлік.
Бар бақыттың бір сыры,
Ете білу шүкірлік.
Бәріміз де кетеміз,
Уақыт өтіп барады.
Жақсылыққа тарықпа,
Жалған өмір қалады!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдаспаны бір өзіңе алдандым

  • 0
  • 0

Алдаспаны бір өзіңе алдандым,
Махаббаттың сезіміне былғандым.
Сеніп едім, сезімге, жүрекке де,
Сенген қойым қылдыңдағы, арбалдым.

Толық

Біздің халық қорықпайды мылтықтан

  • 0
  • 0

Біздің халық қорықпайды мылтықтан,
Шыдатпады азық-түлік қымбаттан.
Қымбатшылық келіп жетті енді деп,
Арзандаттық газды біздер нарықтан.

Толық

История домбриста

  • 0
  • 0

Губы сжав в скупой улыбке
Гордо выставив бедро
Человек играл на домбре
В переходе у метро

Толық

Қарап көріңіз