Өлең, жыр, ақындар

Жалған өмір

Қанша менің ғұмырым?
Қанша менің сағатым?
Қашан барып үзіліп,
Таусылады тағатым?!
Ақымақтық ең үлкен,
Өмір жайлы ойламау!
Адамдыққа сын екен,
Жүрегіңе бойламау.
Көрсең дағы қиындық,
Шаршадым деп қамықпа!
Дұға тіле жүрекпен,
Игі істен жалықпа!
Өкпелеме, өкінбе!
Күнәсіз жан бар ма екен!
Кемшіліктің бәрінен,
Алла ғана пәк екен!
Ренжіткенді кешіріп,
Сыйлағанға сый жаса!
Алла деуің бекерлік,
Жүрекке иман жимаса.
Керме көкке кеудені,
Құл болмайсың кіші бол.
Мәртебелі болсаң да,
Ең алдымен кісі бол.
Болмады деп қалауым,
Жасамағың күпірлік.
Бар бақыттың бір сыры,
Ете білу шүкірлік.
Бәріміз де кетеміз,
Уақыт өтіп барады.
Жақсылыққа тарықпа,
Жалған өмір қалады!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалған айтып, өзіңді алдап едің

  • 0
  • 0

Жалған айтып, өзіңді алдап едің,
Өтірікті шындыққа жалғап едің.
Басқаның мазаласа арбаулары,
Адалдыққа, шындыққа қас деп едің.

Толық

Аңсаймын, ұмтыламын мақсатыма

  • 0
  • 0

Аңсаймын,
Ұмтыламын мақсатыма,
Қандай қиын,
Ауырлау жол болды ма?

Толық

Жанарыңнаң көрер ме екем тұңғиық?

  • 0
  • 0

Жанарыңнаң көрер ме екем тұңғиық?
Ғашық болып өтер ме екем ғұмырлық?
Бұйырмаған бір көруді сәт қылып,
Замананың дүниесі екен алдамық.

Толық

Қарап көріңіз