Өлең, жыр, ақындар

Жалған өмір

Қанша менің ғұмырым?
Қанша менің сағатым?
Қашан барып үзіліп,
Таусылады тағатым?!
Ақымақтық ең үлкен,
Өмір жайлы ойламау!
Адамдыққа сын екен,
Жүрегіңе бойламау.
Көрсең дағы қиындық,
Шаршадым деп қамықпа!
Дұға тіле жүрекпен,
Игі істен жалықпа!
Өкпелеме, өкінбе!
Күнәсіз жан бар ма екен!
Кемшіліктің бәрінен,
Алла ғана пәк екен!
Ренжіткенді кешіріп,
Сыйлағанға сый жаса!
Алла деуің бекерлік,
Жүрекке иман жимаса.
Керме көкке кеудені,
Құл болмайсың кіші бол.
Мәртебелі болсаң да,
Ең алдымен кісі бол.
Болмады деп қалауым,
Жасамағың күпірлік.
Бар бақыттың бір сыры,
Ете білу шүкірлік.
Бәріміз де кетеміз,
Уақыт өтіп барады.
Жақсылыққа тарықпа,
Жалған өмір қалады!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зымыраған уақыттар өтіп жатыр

  • 0
  • 0

Зымыраған уақыттар өтіп жатыр,
Адамдық дүние үшін өліп жатыр.
Байлық, мансап, рақатты қуамын деп,
Көрге де дайындықсыз кетіп жатыр.

Толық

Білім атты ұлағатты сөзің бар

  • 0
  • 0

Білім атты ұлағатты сөзің бар,
Білмей жатып сөйлемеген ақыл бар.
Атақ сақтап жүзділікпен жүруді,
Жібермейді жүректегі намыс-ар

Толық

Қу тіземді құшақтадым

  • 0
  • 0

Құшақтасың,
Аймалап құлаштадым,
Махаббаттың,
Өшпестей отында едім.

Толық

Қарап көріңіз