Өлең, жыр, ақындар

Мезгілдің удай шарабын іштік

  • 09.01.2023
  • 0
  • 0
  • 733
Мезгілдің удай шарабын іштік,
Түніне құйып тамыздың.
Тарихтың жалғыз парағын ыстық,
Сұп-суық мұңға ағыздым.
Қуарған терек лебіз білдірді,
Қарт көкірегін көзе ғып.
- Жоғалттым, - деді, - егіз құрбымды,
Үнінде тылсым сөз өліп.
- Жоғалттым, - деді, - аңыздай күнді,
- Жоғалттым, - деді, - бәр-бәрін.
Кейіпке еніп абыздай мұңлы,
Айта алмай тынды аржағын...
Барамыз түге шермені ауырлап,
Біреуіміз жоқ мінезі оң.
 
Қыстығып қатты жерге бауырлап,
Жылады-ай ұзақ ұлы өзен.
Таппаспын білем тұнығымды енді,
Азғалы қашан бөрілер?!
Құстардың неге тілі күрмелді,
Тіріні жоқтап өлілер...
Бокалымды алдым,
Кесімді дүрдей,
Көрейін бе деп соғысып.
Қалыппын сосын есімді білмей,
Қойдым-ау, сірә, көп ішіп!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақтөс

  • 0
  • 0

Сен аулада үресің...
Ай мен жырдың,
Арасында адасып, әй, мен де үрдім.
Екеуміз еріксіз ит болдық-ау,

Толық

Хас батыры боп ертегілердің

  • 0
  • 0

Хас батыры боп ертегілердің,
Әділдік үшін дұшпанды өлтірдім.
Жұмбақ қайғыға өртеніп өлдім,
Елесі қуып мыстан кемпірдің.

Толық

Жырлағанға жетпей қалар бір өмір

  • 0
  • 0

Жырлағанға жетпей қалар бір өмір,
Аңыз жайлап алған жұртты қонысын.
Перілерге мекен болған бұл өңір,
Біздің елде бақсылар көп сол үшін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар