Өлең, жыр, ақындар

Ақбастаудың тұмасындай шымырлап

  • 09.01.2023
  • 0
  • 0
  • 452
Ақбастаудың тұмасындай шымырлап,
Тамырымнан қайнап шығып мың ырғақ.
Жыр оқыдым жапырақтың тілінде,
Қоңыр түннің құлағына сыбырлап.
Тыңдады ма?
Тұра берді ол үнсіз,
Ақтерек те көп күрсінді көңілсіз.
Ары аунады тостыма төзе алмай,
Ай жымиып қарады да болымсыз.
Ертеңіме жасай алмай нақ кесім,
 
Көп ішіппін...
Шықты білем қатты есім.
Айға қарап ақын түсті есіме,
Аймалаған ақырғы рет ақ төсін.
Айға қарап арылмаспын, әй, мұңнан,
Пері едім ғой шаттығым да,
Қайғым да ән.
Жағасында күттім ұзақ өзімді,
Айды сүйіп ақын батқан айдыннан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаршаудың азабын

  • 0
  • 0

Шаршаудың азабын,
Торығу дертінде,
Елемес болдым ба шынымен бертінде.
Еркіне ешкім де бағынбас ертеден,

Толық

Ақын ба екем

  • 0
  • 0

Ақын ба екем,
Жетпейтіні ақылым,
Өлмеспін деп қиялдаппын сар таңға,
Тереземді баспалап кеп ақырын,

Толық

Самұрық құс жылады

  • 0
  • 0

Самұрық құс жылады,
Кеше...
Жаңбыр...
Ескі лашық маңынан еседі ән жыр.

Толық

Қарап көріңіз