Өлеңменен туғандаймын мен бірге

Өлеңменен өмірімді жалғаймын,
Өзімді -өзім осылай мен алдаймын.
Қуаныштар көп болса әр күнімде,
Қыран құстай мен самғаймын.

Жараланса жайсыздықпен жүрегім,
Өлеңнен іздеймін тірегін.
Қайғы -мұңға орын жоқ деп әрқашан,
Өзімді -өзім алдаусыратып жүремін.

Өлеңменен туғандаймын мен бірге
Елеңдеймін сені іздеймін мен неге?
Фариза да , Сара да мен емеспін,
Бірақ солардың соңынан мен ілестім.

Өлеңім менің өмірім,
Деп айтсам артық демегің.
Өлеңмен жеткізіп ойымды,
Адалдықты ту қылып келемін.

Қаламыма ұштала бер дегенім,
Жеткізгенім оқырманның тілегін.
Өлеңменен жазылады әрдайым,
Жанға ашпаған сырларым.

Мен кейде нар тұлғалы батырмын,
Өлеңменен әділдікті жақтайтын.
Мен кейде жаны нәзік ақынмын,
Өлеңменен сұлулықты айтатын.

Өлеңге байланды тағдырым,
Өлеңнен туып жатыр ай-күнім.
Жүректен шыққан үндерге,
Құлақ сал келешек ұрпағым.

---