Мені ешкімнен өтінемін қызғанба!

Мені ешкімнен өтінемін қызғанба!
Не қылайын өзгелерді сіз барда?
Көз алдыңда жүргенімде қанып ал.
Кете қалам өміріңнен сызғанда.

Мін тапсаң да, жазғырсаң да күнә артып,
Сезімімді кемітпедім суалтып.
Қамықпай-ақ жүргенімнен қанша жыл,
Бірге өткізген бір күн маған мың артық.

Байқалсам да бір көргенге Толағай,
Жүрек нәзік, жан дүнием тоңады-ай.
Зіл сөзіңді көтергендей болғанмен,
Жібек көңіл іштей жылап қалады-ай.

Не десең де, өзге өмір жоқ маған!
Сеніміңді тасығанша ақтағам.
Ұзақ жүріп бақытыңа жеткенмен,
Жаңылыссаң, жалғыздыққа шақ қадам.

Өрмегіне сезім дейтін майданның,
Көбелекше, көзсіз түсіп, байландым.
Өзгелерге білсең, көңіл бөлуді,
Сені көрген алғаш күннен қойғанмын.

Жұмақ болса, керек емес хор қызы,
Жалғанымда қалып кетсе бар қызық.
Жан азабым сені сүю болса егер,
Оу бастан-ақ, табыстар ем алғызып.
Ержан Қабышұлы /Bura-Naiman

---