Өлең, жыр, ақындар

Ақыл мен жүрек айтысы

Ақылменен жүректің айттатыны….
Ақыл айтты болды өзі қайтатыны
Ақымақтай аңқиып қалып жатсын
Тұрммын өз ойыммен байқап бұны

Жүректенде бір кезде үн шығады
Жүрек айтты ол сыз мұң түншығады
Ақыл сенің айтқаның анық емес
Деді жүрек дедіде бұлқынады

Ақыл тұрып:ақымақ ақымақсын
Сен қалайша бұл жанға татымақсын
Меннен көрі сен қатты азап шектің
Ашуланып қайнаумен сарқылмақсын

Жүрекің көргені көп ілгені көп
Ақылмен ақылласып білгені көп
Ақылдын айтқан сөзі анық жетті
Дегенмен құлағына ілгені жоқ

Қортынды қортып айтса қорықпандар
Ақылсыз махаббатқа жолықпандан
Көрместі түйе көрмес деген сөз бар
Керегі болса осыны ұмытпандар!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Пікірлер