Өлең, жыр, ақындар

Сыбызғы сырлы көктемім

  • admin
  • 29.12.2023
  • 0
  • 0
  • 295
Сыбызғы сырлы көктемім,
Сылқылдап күліп жеттің бе?
Селдете құйып кеткенің,
Сағыныш жасын төктің бе?
Табиғат түлеп жаңарып,
Жанарда жалын жанады.
Бұрымын бақша таранып,
Бұлбұлың әнге салады.
Көбелек қумай қырыңнан,
Бозторғай үнін тыңдамай.
Бұйыға түсіп қырымнан,
Жатысым үйде бұл қалай.
Жарқылдап жайдай төбемде,
Қоздырып шабыт ұранын.
Сорғалап түсті белеңге,
Мұз балақ ерке қыраның.
Даланы жасыл торды да,
Құланды қақтан таба алмай.
Ағып кеп жерге қонды ма;
Арқарды құздан қаға алмай.
Ақын мен қыран тала ма,
Ұштайық қалам, қанатты.
Ерке ғып ел мен далаға,
Сені мен мені жаратты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайран өлең

  • 0
  • 0

Қайран өлең, құдіретің күшті екен,
Өңім түгіл, өксітесің түсте сен,
Дауа қонбас дерт екенсің мерт етер,
Құтыламын қандай амал істесем.

Толық

Не көрмеді мына дала, мына қыр

  • 0
  • 0

Не көрмеді мына дала, мына қыр,
Мына төбе, мына ойпат, сұр адыр.
Талай-талай аттандырып заманды,
Келер тағы заман үшін тұр әзір.

Толық

Ей, табиғат

  • 0
  • 0

Ей, табиғат, еркелеткен көп ұлыңның бірі едім,
Көкірегі – күй мен күмбір, тұла бойы жыр едім.
Саған деген ынтызарым бір басылмай қойды ғой,
Қалай ғана мамыражай кірпігімді ілемін.

Толық

Қарап көріңіз