Шыр етіп кіндік қаным тамған мекен
- 0
- 0
Шыр етіп кіндік қаным тамған мекен,
Ең алғаш тынысымды алған мекен.
Өрілген өзегімнен өлеңімді,
Өзіңе өмір бойы арнап өтем.
Жасаймын деп менмендік
Жасаймын деп менмендік, сыйласардан айырылдым,Тәкаппарлық етем деп, қанатымнан қайрылдым.
«Ұлымын» деп өзімді, ұлтан бола жаздадым,
Мен де бірі екенмін қатардағы жай ұлдың.
Көріктімін деуші едім, қораш екем көзге де,
Шешенмін бе деп едім, шорқақ екем сөзге де.
Асыл торқа кием деп тым асылық жасаппын,
Менен де артық жүр екен қолы жетпей бөзге де.
Асып-тасып шалқыппын алақанның күсіне,
Қарным тойып балқыппын, ас түскенге ішіме.
Өзгелерден өзімді артық санап жүрсем мен –
Ақымақтық, ойсыздық, асқандықтың ісі де.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Сеземін салқын рай жүзіңнен де
- 0
- 0
Сеземін салқын рай жүзіңнен де,
Тумаған көктемің боп күзің мен бе?
Аяулым, айлық жерден ләззат берген,
Жүректің антенасы үзілген бе?
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі