Өлең, жыр, ақындар

Адамдығын өзінің түсінбеген

  • admin
  • 29.12.2023
  • 0
  • 0
  • 233
Адамдығын өзінің түсінбеген,
Кім сөйлесер түйсіксіз кісіңменен.
Ұлыққа да айтамыз кішік бол деп,
Болмай жатып қорқамын ісінгеннен.
Қанға сінген олардың бір өнері,
Ісің түссе сыздана түнереді.
Әлді көрсе, майысып маймыл болып,
Әлсіз көрсе, талтандап шіренеді.
Осы шығар кертартпа, пендешілік,
Пенде атың бүркенген кем бе есірік.
Мен кешіріп, ағайын, қоя қойдым,
Қояр болсаң бұларды сен кешіріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ысқылай берсең мысың да

  • 0
  • 0

Ысқылай берсең мысың да,
Алтындай болып жарқырар.
Бірақ та алтын емес қой.
Селдете сел де сарқырар,

Толық

Тамсанып, таңғалмағын сұлуларға

  • 0
  • 0

Тамсанып, таңғалмағын сұлуларға,
Жаныңда, жанарыңда жылу бар ма?
Сұлуға жылуы жоқ тағдыр қосса,
Тауқымет тартар, татар уың да алда.

Толық

Ақын жүрегі

  • 0
  • 0

Жалғыз сен ақын, түн бойы,
Тұңғиық ойда жататын.
Қарсы алмақ үшін жырменен,
Арайлы таңды ататын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер