Өлең, жыр, ақындар

Адамдығын өзінің түсінбеген

  • admin
  • 29.12.2023
  • 0
  • 0
  • 451
Адамдығын өзінің түсінбеген,
Кім сөйлесер түйсіксіз кісіңменен.
Ұлыққа да айтамыз кішік бол деп,
Болмай жатып қорқамын ісінгеннен.
Қанға сінген олардың бір өнері,
Ісің түссе сыздана түнереді.
Әлді көрсе, майысып маймыл болып,
Әлсіз көрсе, талтандап шіренеді.
Осы шығар кертартпа, пендешілік,
Пенде атың бүркенген кем бе есірік.
Мен кешіріп, ағайын, қоя қойдым,
Қояр болсаң бұларды сен кешіріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақытына ұқсамайтын басқаның

  • 0
  • 0

Бақытына ұқсамайтын басқаның,
Бақытым бар,
Бақытсыз деп қашпағын.
Кештеу келіп өмірімнің көктемі,

Толық

Қарасөздің қалтасы қалың болар

  • 0
  • 0

Қарасөздің қалтасы қалың болар,
Қалың жерде демеймін наным болар.
Өлең – сөздің патшасы, сөз сарасы,
Алтын арай ақ сәуле таңың болар.

Толық

Қарттық осы

  • 0
  • 0

Өмір сырын қандай жан ұға алады?,
Ұға алмастан барлығын құп алады.
Жарқылдатып жасындай бірте-бірте,
Сөндіред те қатардан шығарады.

Толық

Қарап көріңіз