Өлең, жыр, ақындар

Боз дала, құлының ем төсіндегі

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 294
Боз дала, құлының ем төсіндегі,
Төсіңде туып едім көсілгелі.
Шідерім неге менің шешілмеді,
Үздіге үзіп кетсем, кешір мені.
Көзден жас, тұла бойдан тер моншақтап,
Желге тұр жал-құйрығым есілгелі.
Кетейін сағымыңа араласып,
Сүйеме, сүрінсем мен қара басып.
Айқайда ащы терім шықпаған соң,
Қайтейін арда кеудем барады ашып.
Алдағы бұрын кеткен қалың топтан,
Көз жазып қалар ме екем, ара қашық.
Шексіздік шыр айналып табанымда,
Аттасам айшылық жер аламын ба?
Жер тарпып, жалым сүзіп жұтынсам да,
Жүлдесіз жүйрігің боп қаламын ба?
Қай бұлбұл, қай дүлдүлің өтті армансыз,
Дүние-ай, кәусарыңа қанамын ба?
Жасасын тұлпар сенде тұлпарлығын,
Жасасын сұңқар сенде сұңқарлығын.
Шаң жұқпас шашасына жүйріктерге,
Халқым бар жоғалтпаған іңкәрлігін,
Жоғалтпай халқым жүрсе іңкәрлігін,
Менің де туар әлі шырқар күнім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көп дегенім болса да

  • 0
  • 0

Көп дегенім болса да,
Дөп дегенім болмады.
Бақыт шіркін қонса да,
Көңіл шіркін толмады.

Толық

Ер де арып, еңкейіп тынады екен

  • 0
  • 0

Ер де арып, еңкейіп тынады екен,
Тұлпар – тулақ, қозы көш – құла мекен.
Тас та еріп, табаның тайғанақтап,
Болат семсер майысып сынады екен.

Толық

Кеудемдегі қазына

  • 0
  • 0

Кеудемдегі қазына жүректегі жалынның,
Қуатында, күшінде бойымдағы дарынның.
Білетұғын бір өзім, кімнен артық, кімнен кем,
Тон пішер көп сыртымнан қайсы бірін жамылдым.

Толық

Қарап көріңіз