Өлең, жыр, ақындар

Жүйрік мініп, жел боратып жалына

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 198
Жүйрік мініп, жел боратып жалына,
Шойын басты шоқпар іліп қарына.
Құлан қуып, құмай ертіп, құс салған,
Тарттым ба мен, тарттым ба мен қаныма?
Сауыс-сауыс сақал-мұртқа мұз қатып,
Құла түзде киімімді құрғатып.
Барып-барып батар күнмен бір батып,
Жорттым ба мен, жорттым ба мен түн қатып.
Тоз-тоз болып сары тоң мен саптама,
Ақ малтаны азық етіп аптаға.
Махамбеттей
Жырмен жапан даланы,
Жаңғыртқам жоқ, жаңғыртқам жоқ, мақтама.
Бірақ достым, ер мінезін бабамның,
Ұрпағы мен өз бойымнан табамын.
Елім деген Исатайдай ері мен,
Махамбеті жоғалмайды даламның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыбызғыдай сыңсығаннан жоқ пайда

  • 0
  • 0

Сыбызғыдай сыңсығаннан жоқ пайда,
Жарқылдайтын жанарыңнан от қайда?
Сен сүрініп, мен жығылып жатқанмен,
Жарығым-ау, өмір көші тоқтай ма?

Толық

Айтатын саған, арманым менің көп еді

  • 0
  • 0

Айтатын саған, арманым менің көп еді,
Тағдыр-ай, тағдыр, тілімді кесті, бөгеді.
Сарғайып барам, көңілім жасыл көк еді,
Көктемім болсаң, нөсерің қашан төгеді?

Толық

Ақын жүрегі

  • 0
  • 0

Жалғыз сен ақын, түн бойы,
Тұңғиық ойда жататын.
Қарсы алмақ үшін жырменен,
Арайлы таңды ататын.

Толық

Қарап көріңіз