Өлең, жыр, ақындар

Жүйрік мініп, жел боратып жалына

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 300
Жүйрік мініп, жел боратып жалына,
Шойын басты шоқпар іліп қарына.
Құлан қуып, құмай ертіп, құс салған,
Тарттым ба мен, тарттым ба мен қаныма?
Сауыс-сауыс сақал-мұртқа мұз қатып,
Құла түзде киімімді құрғатып.
Барып-барып батар күнмен бір батып,
Жорттым ба мен, жорттым ба мен түн қатып.
Тоз-тоз болып сары тоң мен саптама,
Ақ малтаны азық етіп аптаға.
Махамбеттей
Жырмен жапан даланы,
Жаңғыртқам жоқ, жаңғыртқам жоқ, мақтама.
Бірақ достым, ер мінезін бабамның,
Ұрпағы мен өз бойымнан табамын.
Елім деген Исатайдай ері мен,
Махамбеті жоғалмайды даламның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елі үшін жан кешкен

  • 0
  • 0

Елі үшін жан кешкен,
Ерде де арман бар ма екен?
Жері үшін қан кешкен,
Елде де арман бар ма екен?

Толық

Жеке шумақтар

  • 0
  • 0

Қиялым жетер шексізге.
Жанардың оты жетпейді.
Сөз айта көрме тексізге,
Тексізге сөзің өтпейді.

Толық

Алаңдайды көңілім, алаңдайды

  • 0
  • 0

Алаңдайды көңілім, алаңдайды,
Елде қалған еңкейген анам жайлы.
Бұғанасы қатпаған балам жайлы,
Әлде қандай күйде деп қорыққан кезде,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар