Өлең, жыр, ақындар

Жүйрік мініп, жел боратып жалына

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 290
Жүйрік мініп, жел боратып жалына,
Шойын басты шоқпар іліп қарына.
Құлан қуып, құмай ертіп, құс салған,
Тарттым ба мен, тарттым ба мен қаныма?
Сауыс-сауыс сақал-мұртқа мұз қатып,
Құла түзде киімімді құрғатып.
Барып-барып батар күнмен бір батып,
Жорттым ба мен, жорттым ба мен түн қатып.
Тоз-тоз болып сары тоң мен саптама,
Ақ малтаны азық етіп аптаға.
Махамбеттей
Жырмен жапан даланы,
Жаңғыртқам жоқ, жаңғыртқам жоқ, мақтама.
Бірақ достым, ер мінезін бабамның,
Ұрпағы мен өз бойымнан табамын.
Елім деген Исатайдай ері мен,
Махамбеті жоғалмайды даламның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көп дегенім болса да

  • 0
  • 0

Көп дегенім болса да,
Дөп дегенім болмады.
Бақыт шіркін қонса да,
Көңіл шіркін толмады.

Толық

Дүние көз тойғысыз көрікті екен

  • 0
  • 0

Дүние көз тойғысыз көрікті екен,
Мен, бәлкім, құштарлықтан өліп кетем.
Ойнақтап ортекедей отын басып,
Бір ауық болмайды екен желікпесем.

Толық

Сөнбейді деме шырақты

  • 0
  • 0

Сөнбейді деме шырақты,
Сарқылмас деме бұлақты.
Сарғаймас деме құрақты,
Өзекті мынау өмірде

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар