Өлең, жыр, ақындар

Шыр етіп кіндік қаным тамған мекен

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 629
Шыр етіп кіндік қаным тамған мекен,
Ең алғаш тынысымды алған мекен.
Өрілген өзегімнен өлеңімді,
Өзіңе өмір бойы арнап өтем.
Іздері табанымның қалған мекен,
Қанаты қиялымның талған мекен.
Кіндігім қазығыңда байлаулы тұр,
Тілекті тілегіңмен жалғап өтем.
Тербетіп анам белі талған мекен,
Көтеріп әкем атқа алған мекен.
Жәннатым, жанарымда сен тұрғанда,
Мерейім өсіп, мейірім қанған мекен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам боп келдім өмірге, адам боп өтсем арман жоқ!

  • 0
  • 0

Сыртымнан кесек атпаңдар,
Сыртымнан мені сатпаңдар...
Естімей елден әділ сөз
Өмірдің уын татқан бар.

Толық

Тайғанақтап қара жерде құлаған

  • 0
  • 0

Тайғанақтап қара жерде құлаған,
Тарыққаннан кейде өксіп жылаған.
Естен шығып кеткенің бе, күндерім,
Естен бәрін шығарады-ау, бұл адам.

Толық

Алдыңнан Алла жарылқағай

  • 0
  • 0

Өліміңе өкіндім, өзегіме шоқ түсті,
Кірпіктегі көз жасым қызыл, жасыл от түсті.
Алты қарыс азулы Төле бидің ұрпағы,
Тоқпанұлы Ас-аға ажал атты оққа ұшты.

Толық

Қарап көріңіз