Өлең, жыр, ақындар

Шыр етіп кіндік қаным тамған мекен

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 666
Шыр етіп кіндік қаным тамған мекен,
Ең алғаш тынысымды алған мекен.
Өрілген өзегімнен өлеңімді,
Өзіңе өмір бойы арнап өтем.
Іздері табанымның қалған мекен,
Қанаты қиялымның талған мекен.
Кіндігім қазығыңда байлаулы тұр,
Тілекті тілегіңмен жалғап өтем.
Тербетіп анам белі талған мекен,
Көтеріп әкем атқа алған мекен.
Жәннатым, жанарымда сен тұрғанда,
Мерейім өсіп, мейірім қанған мекен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жайылып жастық болып көрінгенге

  • 0
  • 0

Жайылып жастық болып көрінгенге,
Жалғасып жең ұшынан бөлінгенге.
Жасаған жақсылықтың қайтпай бірі,
Ұялдым өзге түгіл өзімнен де.

Толық

Өрт Қасым

  • 0
  • 0

Өрт Қасым,
Дауыл Қасым,
Ақын Қасым,
Көгіңде поэзия – жасын Қасым.

Толық

Біріңді-бірің ұлы санамағын

  • 0
  • 0

Хансың ба, қарасың ба, данасың ба?
Тілегім адамзаттың баласына.
«Ұлымын, ұлықпын» деп, бір Алланың,
Қаһарлы ұшырама жазасына.

Толық

Қарап көріңіз