Өлең, жыр, ақындар

Шыр етіп кіндік қаным тамған мекен

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 309
Шыр етіп кіндік қаным тамған мекен,
Ең алғаш тынысымды алған мекен.
Өрілген өзегімнен өлеңімді,
Өзіңе өмір бойы арнап өтем.
Іздері табанымның қалған мекен,
Қанаты қиялымның талған мекен.
Кіндігім қазығыңда байлаулы тұр,
Тілекті тілегіңмен жалғап өтем.
Тербетіп анам белі талған мекен,
Көтеріп әкем атқа алған мекен.
Жәннатым, жанарымда сен тұрғанда,
Мерейім өсіп, мейірім қанған мекен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен туыппын көктемде

  • 0
  • 0

Перзент көрмей әкемнің ерні кепкенде,
Атанып бедеу, қасірет анам шеккенде.
Есіркеп халық,
«Ашқай деп бағын пақырдың»,

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Сағынбас жан бар ма екен,
Сабатты сарыжайлауын?
Сағым боп қайда қалды екен,
Боталы аулым, тайлы аулым?

Толық

Ұмытсам деймін

  • 0
  • 0

Ұмытсам деймін,
Дұшпанның таба жаласын,
Дұшпансыз кімді табасың?
Керегі қанша жаңғыртып,

Толық

Қарап көріңіз