Өлең, жыр, ақындар

Айналдым, ата мекенім

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 405
Айналдым, ата мекенім,
Жыл құсы саған екенмін.
Қанатым талып жетемін,
Қия алмай қайта кетемін.
Жүрген соң сенен қиянда,
Қиянға салған ұямда.
Бабалар өткен бақ мекен,
Бірақ та сені қиям ба?
Қан тамған жерім кіндіктен,
Лебіңді сезем күндіктен.
Кінәлай көрме кетті деп,
Күнкөріс, күйбең тірлікпен.
Өзіңнен бойға дарыған,
Дарын бар, жоқпын арыған.
Өмір боп саған жалғасып,
Өлең боп сенен табылам.
«Туған жер – Қызылжарың деп,
Таза екен, ақын, арың», – деп.
Алда аға, артта іні жүр,
Қамқор боп менің қамым жеп.
Ақ тілек, ата қонысым,
Арысам, бергей қол ұшын.
Ақын ғып тудың сен мені,
Игі де ауыр жол үшін,
Айналдым сенен сол үшін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ сапар алдында

  • 0
  • 0

Сар дала, сағым жортқан, құба белім,
Қия алмай мойынымды бұра бердім.
Кір жуып, кіндік қаны саған тамған,
Бабамның бабасының тұрағы едің.

Толық

Ей, жолаушы

  • 0
  • 0

Сұр дала да сұп-сұр болып тұр қала,
Бау-бақша жоқ, онда өскен ырғала.
Бейуақта сұңқылдаған сұмырай,
Байғыз үні естіледі бір ғана.

Толық

«Ақынмын» деп болады айтуыңа

  • 0
  • 0

«Ақынмын» деп болады айтуыңа,
Ел аралап, жер көріп қайтуыңа.
Ақын деген табиғат перзенті,
Ол өмірге келмейді жай туыла.

Толық

Қарап көріңіз