Өлең, жыр, ақындар

Айналдым, ата мекенім

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 314
Айналдым, ата мекенім,
Жыл құсы саған екенмін.
Қанатым талып жетемін,
Қия алмай қайта кетемін.
Жүрген соң сенен қиянда,
Қиянға салған ұямда.
Бабалар өткен бақ мекен,
Бірақ та сені қиям ба?
Қан тамған жерім кіндіктен,
Лебіңді сезем күндіктен.
Кінәлай көрме кетті деп,
Күнкөріс, күйбең тірлікпен.
Өзіңнен бойға дарыған,
Дарын бар, жоқпын арыған.
Өмір боп саған жалғасып,
Өлең боп сенен табылам.
«Туған жер – Қызылжарың деп,
Таза екен, ақын, арың», – деп.
Алда аға, артта іні жүр,
Қамқор боп менің қамым жеп.
Ақ тілек, ата қонысым,
Арысам, бергей қол ұшын.
Ақын ғып тудың сен мені,
Игі де ауыр жол үшін,
Айналдым сенен сол үшін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балам, құмар бола көрме ащыға

  • 0
  • 0

Балам, құмар бола көрме ащыға,
«Ащы» қазір дүниеде тапшы ма?
«Арманы көп ақын» дейді сені жұрт,
Арманы жоқ ақын болу жақсы ма?

Толық

Ауылды аңсау

  • 0
  • 0

Сағынтты-ау, сайраны мол өткен күндер,
Сағымды керуен бел, көктем гүлдер.
Жаз жайлау айлы түнде, әудем жерде,
Ән салып алтыбақан тепкен күндер.

Толық

Жаны шуақ жан екенсіз

  • 0
  • 0

Таттым аға, ащыны да тәттіні,
Енді оралмас балалықтың пәк күні.
Көре-көре көсем болар дегендей,
Көре-көре білдік жаман-жақсыны.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар