Өлең, жыр, ақындар

Қарыма талдан құрық ілмедім бе

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 255
Қарыма талдан құрық ілмедім бе,
Жапанда жылқы бағып жүрмедім бе?
Қырық құлаш қыл арқанмен қауға тартып,
Ақжем ғып алақанды тілмедім бе?
Сары тон, саптама етік кимедім бе?
Құйрығын жүйріктердің түймедім бе?
Қаңтарда, қарлы түнде дала кезіп,
Тамыздың тамұғына күймедім бе?
Көзінен құралайдың атпадым ба?
Тақырға тұнған қақтан татпадым ба?
Тоқымды төсек етіп, желдігімді
Жастық қып құла түзде жатпадым ба?
Қалжырап қалғып кейде қара басып,
Қара жол сүрлеу тартып сан адасып.
Азық қып ақ малтаны жортпадым ба,
Сардала сағымына араласып.
Несіне құмар болдым мен қалаға,
Туған ем керуенді кең далада.
Құс салып, құмай ертіп, жүйрік мінген,
Япырм-ау, бір нәрседен кем қала ма?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Болмысы жаман адамның

  • 0
  • 0

Болмысы жаман адамның,
Жақсылығы жоқ, жалынба.
Маңсаптың құлы наданның,
Маңына бар ма, табынба.

Толық

Әпке

  • 0
  • 0

Бір әкенің арттағы екі көзіміз,
Бөлінген жоқ тілегіміз, сөзіміз.
Сен де, мен де жұрағатты жұрт болып,
Өріс таптық, енді өзді-өзіміз.

Толық

Таң нәсібі – Тәңірден

  • 0
  • 0

Таң нәсібі – Тәңірден,
Тәңірім берген әмірмен.
Шыбын-шіркей жыбырлап,
Құрт-құмырсқа қыбырлап,

Толық

Қарап көріңіз