Өлең, жыр, ақындар

Ай туып, Алатаудан күн шығады

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 405
Ай туып, Алатаудан күн шығады,
Көкке тұр күміс шыңы ыршығалы.
Медеуді мерей болған жер жүзіне,
Көргенше көңілім менің тыншымады.
Тәжі оның – қонақ үйі Қазақстан,
Сом алтын, тәж жасалмас қола, мыстан.
Алдына тәжін қойып қарап отыр,
Соқты деп адам деген ғажап ұстам.
Шыршалар, денесінің түктеріндей,
Шоқылар, жинап қойған жүктеріндей.
Көк торғын тұман көйлек киіп алса,
Қалады түктерінен түк көрінбей.
Бұраң бел биші қыздар бұлақтары,
Әндетіп елге жетер жырақтағы.
Суырып анда-санда жарқылдатар,
Саят атты ақ семсерін қынаптағы.
Лайнерлер – көгіндегі қыран құсы,
Мінеді мыңдап, жүздеп бұған кісі.
Алатау күнде сонар жасап отыр,
Сөз емес күннің ашық, тұмандысы.
Бау-бағы – дастарқаны жиылмаған,
Жан бар ма тұз-дәмі бұйырмаған?
Кеп жатыр бар құрлықтың азаматы,
Тауым-ай, қонағы бір тыйылмаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Талап

  • 0
  • 0

Түйген аз тылсым өмір сырларынан,
Көріну қайда жақсы қырларынан?
«Тілге жеңіл, жүрекке жылы тиер»,
Дәмегөй мен де Абай жырларынан.

Толық

Қайран өлең қашырды да ұйқыны

  • 0
  • 0

Қайран өлең қашырды да ұйқыны,
Ұйқы шіркін шығарады ұйқы-тұйқыны.
Самайдың да қыраулары молайып,
Көздің алдын басты әжім қиқымы.

Толық

Біз қазақ халқымыз

  • 0
  • 0

Алаштың ұрпағы, Шығыстың түлегі,
Біз қазақ халқымыз, досқа адал жүрегі.
Арайлы азат таң нұрына шомылған,
Елімді бұл күнде жер жүзі біледі.

Толық

Қарап көріңіз