Өлең, жыр, ақындар

Озбайды деме уақыт

  • admin
  • 07.01.2024
  • 0
  • 0
  • 219
Озбайды деме уақыт,
Тозбайды деме ғимарат.
Тасты да мүжіп, уатып,
Ғасырлар өтер зымырап.
Жалына келем жабысып,
Астымда асау ғұмыр-ат.
Ажалмен кейде алысып,
Әкетпек болған жұлып ап.
Қас қағым сәттей болмасын,
Ғұмырдың бастан білсем де.
Ішімде еріп қорғасын,
Жатады күліп жүрсем де.
Тілегім, жалғыз тілегім –
Қалдырма арман көңілге.
Соға бер, қайран жүрегім,
Келмеймін екі өмірге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен даланың ұланы едім, екі сөйлеп көрмеген!

  • 0
  • 0

Ақындық – батырлықсыз өлі дене,
Өлеңнің отсыз қазір көбі неге?..
Күркіреп көкте жасын ойнақ салмай,
Көбесі көк бұлттың сөгіле ме?!

Толық

Күлкі азайып

  • 0
  • 0

Күлкі азайып,
Мұң көбейіп барады.
Көңіл күпті,
Жан жүрегім жаралы.

Толық

Айтар сөзді ұғуға сана керек

  • 0
  • 0

Айтар сөзді ұғуға сана керек,
Айтпасаң да сезеді дана зерек.
Ақыл айтып арыма ақымаққа,
Ақымақ боп өлгенше қала бермек.

Толық

Қарап көріңіз